ufak ideolojik ayrılıklar yüzünden kırk parça olan türkçülerin birleşmesi olayıdır. yapılması imkansıza yakın, ama yapılırsa harika olacak eylem. eğer tüm türkçü dernekler tek çatı altında birleşirse bir çok şey için caydırıcı güç olacakları aşikar. üniversiteler, sokaklar türkçülere emanet olur. ancak her derneğin başındaki isim biraz da koltuk sevdası yüzünden bu işe yanaşmaz.
bir ülkücü olarak ülkü ocakları hariç desteklediğim birleşmedir. biz mezhepçi falan değiliz. fakat türkçü derneklerde bu haliyle fazla sesini çıkaramıyor. eğer ülkücüler bu birleşmeye dahil olursa diğer derneklerin görüşleri bizim içimizde erir gider. türkçülüğün iki koldan daha başarılı olacağını düşünüyorum. bu şekilde türk milliyetçileri için alternatif olabilir. fakat çok kol olunca silik kalınıyor.
mesele oy potansiyeli değildir. bu derneklerin içinde ununu elemiş, kenara çekilmiş insanlar yok. bu derneklerin hepsi dinamik, bir şeyler yapmak isteyen insanlarla dolu. ayrıca bu derneklerin bir çoğunun anadolu şehirlerinde şubeleri, teşkilatları var. olmasa bile kurulunca açılacaktır anadolu şubeleri.
zaten parti kurmuyoruz. oya ihtiyacımız yok. bizim sokakları, caddeleri, fakülteleri, liseleri, meydanları ele geçirmeye ihtiyacımız var.
tek çatı altında toplanmasalar dahi bir anlaşmaya varılarak ortak hareket etmeleri sağlanabilir. küçük şehirlerde aynı şehirlere ofis açılmaz mesela. niğde'ye biri açar, nevşehire biri.
