türbana karşı ne kadar mesafeli olsam da takan adama da her zaman saygı göstermişimdir. hal böyleyken bir insanın sırf türbanlı diye annesinden utanması gaflet, dalalet, hatta hıyanettir.
edit: şimdi "sırf türbanlı diye"yi öyle bir vurgulamışım ki sanki başka sebeplerle beraber türbanlı olursa utanılınabilirmiş gibi olmuş. hayır efendim... katiyen ve katiyen anneden utanılmaz...
yanlış bulduğum kompleks'dir... Türban' a resmi daireler ve üniversitelerde karşı çıkanların başında gelen biri olarak diyebilirim ki; her insan devletin içerisinde ki düzene, yasalarda ki kurallara uyar ve siyasi emelleri için kapanmadığı, halkı galeyana getirmek, milleti kışkırtmak için başını örtüp, mitinglerde, eylemlerde, bu gerekçelerle boy göstermediği sürece, istediği yerini kapatmakta, istediği yerini açmakta özgürdür...Kaldı ki insanın annesinden utanması büyük ayıptır.O senin boklu bezini yıkarken, millet, hatta insanın babası dahi ıyyy bu ne be derken senden utanmamıştır zira...
hür iradeden, özgürlüklerden utanmaktır.
insanlar seçimlerinden ibarettir.
seçme hakkını paylaşmadığın, vermediğin insanların arasında demokrasi, modernizm çığırtkanlığı yapmak abesle iştigaldir.
atatürkçü bireyin başörtülü annesini seçimleriyle özgür bir birey olarak benimsemesi gerekir.
atatürkçülüğün, inkılapçılığın, demokrat düşüncenin gereği budur.
atam annesinden utanmışmı ki biz anamızdan utanalım.
ayarı kaçırmamak lazım.
algıları ayarında tutmak lazım.
sözüm her iki kesimedir.
kemalist diye yerden yere vurduğun adamın başörtülü anasından dem vuracaksan, önce başını örtme ya da açma konusunda özgürlüğünü tanımadığın ananı, bacını, eşini konuşur insanlar.
kemaliste de, dini siyasetine alet eden adama da bu kadarı hiç yakışmaz, yakışmıyor.
türbanından geçtim bir insan annesinden nasıl utanabilir ya. akıl var mantık var. o insan seni dünyaya getirmiş sana emek vermiş büyütmüş. seni birgün ondan utandığın için böyle saçma sapan bir başlık aç diye mi doğurdu acaba?
ayrıca neden türbana ve türbanlıya sürekli bir sataşma içindedir bu insanlar hiç anlamam. herkesin kişisel tercihidir. saygı duymak lazım.
90 lı yıllarda ilkokula giderken, özellikle apartmanımızdaki insanların yaptıklarından ötürü kapıldığım hissiyattır.
veli toplantılarına gelmesini istemezdim. çünkü insanların onu hakir gördüğünü düşünürdüm; sırf başörtüsü taktığı için...
sonraları aklım başıma geldikçe ötekiler gibi anneme içten içe zulmettiğimi anladım. sonuç pişmanlık...
