türban takmak dinini yaşamk değildir bir kere bunu bilmek gerek, türbanla alakalı kuran-ı kerim'de geçen bir emir yoktur. sadece başı örtmeyle alakalı bazı ufak tavsiyeler mevcuttur. hadi bunu geçelim, türban takma özgürlüğü nasıl bir özgürlüktür arkadaş! türban eğer kutsalsa, başı kapatan türban değil götü kapatan iç çamaşırı daha kutsal olmalıydı. hem de bu özgürlük nasıl bir özgürlüktür ki bir kadının saçlarını bir beze hapsetmesi mantıksızlığını hiçbir şekilde açıklayamazsınız. bir insanın kendini demir parmaklıklar ardına hapsetmesiyle eşdeğer lan bu !
türban, çarşaf vb dini inançların uzantılarının gereğini yerine getirmek insanın hür iradesiyle verdiği kararlar değildir. bunlar tamamen dayatmadır.
aileden görülen aynen bir sonraki kuşağa geçirilir.
özgür olmayan bir yapının içersinde özgürlük talep etmek özgürlük kavramının içini boşaltmaktır.
tabi türbana, dini değerlere karşı çıkan herkesi kemalist zanneden sığırlar vardır ki onlara ayrı bir parantez açmak gerekir. ikisine de karşıysam ne halt edeceksin diye haykırmak gelir içten.
müslümanlıksa sözkonusu edilen inanç meselesi de değildir. kur'an-ı kerim'de ne tesettür, ne de türban kelimeleri yeralmamakta baş örtmek de farz kılınmamaktadır.
bir takım akıl hastalarının sapkın ideolojilerini din bellediyseniz o başka.
türban takmak özgürlük değildir, müslümanlık değildir, hatta insanlık değildir. tamam mı lan rahatladınız mı ? şimdi .iktirin gidin.
yok neymiş, 12 yaşında dayatılıyormuşmuş da. ulan! haydi buna cevap verin bakalım. yedi yaşındaki bir çocuğua kemalizm ideolojisi dayatılmıyor mu ? eee? ne konuşuyorsunuz daha ?
yok zorlaymış yok, yok baskı varmış. sana ne lan sana ne ? allah allah! bi sen varsın sosyolog başımıza.
dinini yaşamak bir özgürlüktür.
inancının gereklerini yapmak bir özgürlüktür.
'türban özgürlük değildir' sözü ise özgürlüğün totoyu açmakla olacağını zanneden beyinden yoksun kişilerin basit bir söylemidir.
turban tabiki de ozgurluk degildir. mini etek giymenin, sahilde bira icmenin, istedigin sahilden denize girmenin ne bileyim en basit insani haklarin ozgurluk olmamasi gibi.
gerçek anlamda özgürlüğe inanıyorum diyen herkesin söylemesi gereken bir gerçektir.
siyasi iklim değişti artık bu söylemlerin halk nazarında karşılığı yok diye türbanı özgürlüklerin tek ve en önemli simgesi haline getirip kitlelere bunu yutturmak sahtekarlığını yapan politikacılara bile bile kanmanın anlamı yoktur.
türban siyasi simgedir tartışmaları bir tarafa, türban ortaya çıkış ve hizmet ettiği amaç bakımından bir özgürlük olamaz.
bir eylemin özgürlük olabilmesi için toplumun yani toplumu oluşturan insanların özgür olabilmesi gerekir.
oysa türkiye'de insanların özgürce kendi inançlarını seçebildiği kendi yaşam tarzlarını belirlediği bir ortam mevcut değildir. türban aslında güneydoğu da görülen "töre"lerden hiç farkı yoktur. baş örtüsü veya türban gelenekselleşmiş bir alışkanlığın akıllı politikacılar tarafından siyasallaştırılmasıdır.
güneydoğu anadoludaki töreleri onların değer yargıları ve inançlarını saçma olarak bulup bu bölgenin geri kaldığı eğitimsizliğin ve cehaletin önemli rol oynadığı, feodal yapının ortadan kaldırılması gerektiğini savunan zihniyetler iş türbana gelince bunu onların kendi tercihleri olarak yorumlayamazlar. bu ağır bir çelişkidir.
geleneksel değerler cehalatten besleniyor ve bu cehalatte siyasallaşıyorsa burda özgürlükten bahsedilemez. türban'ın kur'an da geçen bir yasak olması da (ki bu tartışmalıdır ve kuran'da tartışmalıdır) sonucu değiştirmeyen bir dayanaktır.
türban'ın bir özgürlük olarak ele alınmasına ve bunun siyasal bir anlayışın uzantısı olarak kullanılmasına seyirci kalmak,
özgürlükleri sırf islam'ın önünü açmak ve bunu yaaprken de toplumun geride kalan kısımlarını ötekileştiren bu iradeye saygı duymak farkında olmadan köleliğe saygı duymak anlamına gelir.
demokrasi kültürü olmayan, toplumu halkı demokrasiyi içselleştirememiş bir ülkede türban bir tercih değil bir dayatmadır.
eğitim seviyesi düşük olan toplumlara özgürlük adı altında sunulanlar onları köleleştiren tercihlerdir.
12 yaşında kendisine baş örtüsü bağlanan 15 yaşında imam hatip'e gönderilen kızlar kendi hayatlarını seçmezler. anadan babadan kalan kültürel mirası ve sorgusuz sualsiz yaşamı aynen bir sonraki kuşağa aktarırlar.
bu hareketin bu bagnazliği özgürlük kapsamında değerlendirmek, bu zihniyetin toplumu ele geçirmesine izin vermek nihai olarak aydınların, özgürlükçü insanların başka türlü düşünenlerin de sonunu hazırlayacaktır.
toplum özgürse birey ancak öyle özgür olabilir. özgür olamayan bir toplumun özgür olamayan bir insanın seçimleri özgürlük değildir. bu en fazla önceden yazılmış önceden kurgulanmış bir oyunun oynanması kadar şaşırtıcıdır.
