"ölüm herkese eşit uzaklıkta" şeklinde hep dediğim ama hiç içselleştiremediğim bol bol kendini hatırlatan unuttuğumda pat diye bir ölümle kendisine tosladığım olgu...
(hayat güzel, unutmak daha da...)
(#10686798) ölüm bu kadar yakınken, hayatımızın her anı ölümü hatırlatan bu kadar olayla çepeçevre sarılmışken, yine de unutabiliyor insan. Allah bizleri affetsin.
bugün çok garip bir şey oldu araç kullanırken, arabada giderken bir gün trafik kazası geçirip öleceğim gözlerimin önüne geldi, bilmiyorum anlamadım, hayırdır, ama dediğin gibi evet herkes bir gün ölecek.
sözlükte ateistlerin inanmayacağı durumdur. malum onlara allah yoktur, peygamber yoktur, ee ölüm da olmamalıdır. doğan ana bi kıyak yapsa ne güzel olurdur.
-tüm sözlük yazarları dünyaya kazık çakacakmış
-yapma ya. ya çaylaklar,ya çaylaklar.. aman yarabbi ya yazar olmayanlar?
-napalım abi onlarda şansalarına küssün.
nefis eğitiminde önemli bir aşama demiştik ölümü düşünmek için. masonlar da bunu iyi biliyorlar. o nedenle masonluk tekris töreninde adayı hücreye koyup, sonra da tabutta yatırıyorlar, ölümü düşünüp, kendisini masonik hayata tam teslim etmesi, eski hayatını dışarıda bırakması için. önemli bir yöntemmiş demek ki.
göze mutlaka sokulması,bediüzzaman said nursi'nin de söylediği gibi her gün mutlaka hatırlatılmalı, günde en az on beş dakika bu konu üzerinde düşünülmelidir.
