Şuan sıçıyorum birazdan sifonu çekecem pokum yok olacak.peki hiçbir şey yoktan var olmaz,vardan da yok olmaz o halde benim pokum nerde diyip eli ile bokunu aramak.
şimdi bu meret benim vücuduma yiyecek olarak girdi o zaman yiyecek olarak çıktı demektir. eğer bu meret yiyecekse ben bunu yiyebilirm hazır karnımda aç (bkz: felsefe yaparken boku yemek)
bacak bacak üstüne atarak yapsam acaba falso verebilirmiyim gibi derin düşüncelere daldıran ama bazen çok yararlı sonuçlar da doğuran düşünceler bütünü.
yazmak için önce zaman harcamaya değmecek bir başlık diye düşündüren ama sonra yazmadan durulamayan bir başlık. güleriz ağlanacak halimize, bize hayat laylaylom, dalga geçeriz herşeyle, sonra kemikleri sızlar mevlananın, yunus emrenin... işte bunun göstergesidir zıçarken felsefe yapmak...
bokun bilinmeyenden bir anda çıkması ve bilinmeyene bir anda gerçekleşen yolcuğu üzerine düşündüğümüz zaman ontolojik bir boyut kazanacak olan düşünsel aktivite. "sıçıyorum öyleyse bok var öyleyse ben de varım" fikri tam olarak ıkınma esnasında oluşur.
