halbuki böyle değildi önceden.öyle bir performans sergilerdim ki ev arkadaşlarım ayakta alkışlar, çığlıklar, küfürler savururdu. hatta evi değiştirirken çift tuvaletli yeni bir eve taşındık. beni sanatımla baş başa bırakmak için ev arkadaşlarımın ufak hediyesiydi bana tahsis etmişlerdi birini. ama şimdi yazmayı unutan yazar gibiyim.
bulunduğum şehrin sularının kesik olması sonucunda yaşadığım iğrenç durum. su kesilirken haber verilmediği gibi ne zaman geleceği konusunda bilgi vermeyen afyonkarahisar belediyesine teşekkürlerimle.
bir türlü rahatlayamamaktır. sabahtan beri sıçasım var, bir türlü olmadı. her gidişimde 'aha bu sefer kesin' diyorum, yine olmuyor. yatayım artık, sabaha kesin sıçarım.
içinde bulunduğum hede. Acıkmıyorum lan. Yemek yiyesim gelmiyor. Sıçamıyorum, sıçma isteği de yok. Noldu olum bana. Bilgisi olan arkadaşlar ulaşsın hele. işin ucunda sıçmak var.
