benim gibi kaşıntı problemi olan insanlar için ailesinden sonra gelen en önemli varlıktır bu alet , dile gelsin domal götüne giricem desin gık dersem şerefsizim öyle bir vefa borcum var kendisine , bütün yaz bunu elimde gezdirdim , bakın 31 ağustos saat 05:12 hala elimde , hala sırtımı kaşıyorum
ha bu arada kaşıntıların anasını bacısını sikeyim yok mu ulan bunun bir çaresi
tahtadan el şeklindeki alet. anılarımı süsleyen gerilimli iki elden biri. diğeri, ojeli uzun tırnaklı sabunluk olan el.
bide konu üzerine döktürülmüş şu şiire göz atmakta fayda var,
elinin uzanamadığı bir yerinin kaşınması sırtında
büyük bir acı değil belki...
ama onu 'hayatım şurayı bir kaşır mısın' diyebileceğin sevgili birinin olmaması çok hüzünlü değil mi?
seni sevdiği için, karşılık beklemeden yapacak biri...
evet, ben de kaşıtabilirim sırtımda ulaşamadığım yerlerimi bir görevliye,
ama para veririm ona bunu yaptırmak için.
ve bu büyük acıyı sen asla anlamadın canım dargelirli kardeşim,
sen bana imreniyorsun ben sana.
paraynan saadet olmuyor demedim mi ben sana?
hana ana dana...
ben çok çok küçükken daha tam otomatik çamaşır makineleri çıkmadan önce küçük makinenin içinden çamaşırları çıkarmak için annemin kullandığı odun parçası.parmakları vardı hatırlıyorum. ama ben onu çamaşır çıkarmak için kullanılan eşya sanıyordum, gizli gizli sırtımı kaşırdım onunla. aslında onun sırt kaşıma aleti olduğunu şuanda öğrendim.
insan hayatına kolaylıklar bahşeden güzel bir icattır.
ilk gördüğümde evin bir yerine asılabilecek türden bir süs aleti zannetmiştim ta ki o amca "yok canım ne süsü, kaşıma aleti. bununla elinle uzanamayacağın yerlerini kaşıyabilirsin. aha bak. oooh ne güzel kaşıyor be." diyene kadar.
yakında elektirikli olanı çıkarsa hiç şaşırmam. belki çoktan çıkmıştır, ki ona da şaşırmam.
sırt kaşımak çok pis bir yöntem hijyen yönünden sıfır. başkasının pis yağlı derisine sürdüğü şeyi ortak kullanım aracı yapmak büyük cahillik. bilemezsin ki senden önce kullanan uyuz mu? mantar mı?
