sırrım olup beni vacip kıl
bileklerime sahip çık
bana gülmüyor hayat bir zalim kız
gibi nazlı biraz ve kancıktır
yaratıldık birimiz birimiz için
belki de birbirimiz için
bak bir belki de görmen için
yazıyorum rüyaları bölmen için
sakin kal vaktin var
zaman köpeğim oldu bu kıtlıkta
insanlıktan çıktım yeri geldim
defalarca kimlik bas
bazen sonsuz halim
bazen aklımla kırdım ebabili
naif suratına yumruk gibi düşecek
bir kaç cümlem var sahi
yani herşey bir anlık ani
yan yüreğim yine yan yana kaldık sanki
bu karanlıkta yol göster bari
ben ölmüyorsam üç yıldan belli
sırtıma yük atmasan
artık beni fırtınada koymasan
sen yağmuru seversin diye çok ıslandım
bana baharlar toplasan ne olur sanki
ömrüm kafi hasret baki
külfet narin
halimi daim eden ziyaretin faili
kalbimin aslına sahip
bir yerde haklı ihtimaller
her şeyi tükettim be zaten
kum gibi dolduğun avuçların
beni bile boğdu bıraktı bazen
gül patlamış dudaklarında benim ağzım bir kere bile kalmadı
yani dokundum bir kaç kez tamam ama bir sabah benimle uyanmadı
bu kadar romantik olmamalı doğru adem dolmamalı
nasılsa insan değil gönül telindeki notalar susmalı
vakit keder bardağı deler
bulunduğu masayı çarmıha gerer
alçıdayım ben yıllardır
gelip imza atmayın artık yeter
ayda yılda bir döktüğüm için
bıraksam dünyayı boğar kesin
bezgin bekir misali
çöktüm her yerde bir iz kalıyor çekil
kan ter içinde hayalim
gülmeye başladığım güne bulaştı lanet
durduramıyorum kendimi
zapt etmeye yetmiyor hiç bir metanet
hırsımdaki gizli ifade
umrumda değil mi nihayet
sustum yine sustum yine
cümlelerim düğümlendi sabret
huduttayım vurulmadım da
yine kıpırdayamam her yer mayın
hissiyatımıza dokunmayın
ne olur hayallerime sokulmayın
kim dediyse yanındayım
hep uzaklaştı adım adım
bilincim yarım bırakır
sana sahip olduğum kadar varım
yine bittiğim bir zaman ertesindeyim
eski sinema perdesindeyim
gösterimde bugün en zor günler
sonu yok bu filmin hep son günde güya
rüyadan uyanmak isteğim olmuyor
artık uyanmamak var ama
lanet sabahlar ardı arkasına
hep biri gelip de dürtecek illa
göster bana şahit bıktım
yanmıyor kandil bak yıktım
sarmıyor bedenimi aynı umutlar
çıkmıyor yollar huzura
ütülemiyorum artık gömleğimi
artık gibiyim görmeyeli
kendimi bataklıkta bıraktım
hayattaki ben değilim
gülmek yalan merasimi sırrımı çaldılar
beni yalnız koma
yalnız komadayken huzur bulurum
şakaklardan girerse bir kovan
hayatım bir sürç ü lisan
affola kalbine kusurluysam
bak buradan geçiyor direncim
ona uzanmak da beni tutmuyor burda
susmuyor lanet gidişinin ayak sesleri
beni yalnız koma
sürdüremiyorum takibi
silüetin kayıp beni yalnız koma
üzüntümle baş başa kaldığım
her gece gel beni yalnız koma
yorgunum yıllar yılı
dinlenemiyorum beni yalnız koma.
yazarlık vasfından oldukça uzak, rap yapma kabiliyeti de ileri derecede sınırlı ados abimizin 15 yaşındaki dinleyicilerine satmak için yazdığı kitap müsveddesi.
beni yalnız koma haykırışlarımla eşlik ettiğim ados parçası, zaten başarılı olmasının yanında hayatımın duygusal bir dönemine denk gelmesi parçayı benim açımdan çok başarılı kılmıştır.
