Çay içtiğim çay bardagindaki çayın bitince, bardağım boşalınca içinden şehit asker cikacagindan korkup ağlamamla beraber ananeme sırlar dünyası yasaklandı.
Zararın neresinden dönersen dön kardır derler.
Annnneeeeeeğ tuvalette ben varım biliyor musun? Biliyor musun anne ben tuvaletteyim. Tuvaletteyim ki ben. Annnneeeeeeğ anneeeeggghhh anne? An?
Melodili bir şekilde/tuvalette ben varım tuvalette ben varım tuvalette ben varım/çabuk çabuk çek eşofmanı çabuk/ anneeeeegggggggg
Kötülük görmek kadar, kötülük işlemekten, vebal almaktan korkan nesildir. şu sırlar dünyası nasıl işlemişse bilinçaltıma, kime ne kötülük etsem aynısını yaşayacağımı bildiğimden çok geçmeden iki mislini yaşıyorum.
Mesela sırlar dünyasında mazlum olan kendisine kötülük edene beddua eder, birkaç güne beddua yerini bulur ve ibretlik son yaşanır. Gerçek hayatta öyle değil işte. Çoğu şey kötülük edene kâr kalıyor. Sanırım bi bana olmuyo. Öfff niye izledim şunları.
Şuraya da yazıyorum; yatalak kaynanama bakmayıp kömürlüğe atacağım ve yıllar sonra gelinim de bana aynısını yapacak. *
