sıradan bir hayata sahip olabilmenin bile lüks haline geldiği ülkemde yapılan eylemdir.
insanlar ellerinde diplomalarla yıllarca işsiz kaldıkta sonra, asgari ücrete iş bulabiliyorlarsa "sıradan" bir hayat da ulaşılmaz hale geliyor. yazık.
önceleri çok uçuk ve pembe düşlerin peşindeyken, yaş ilerdikçe yani hayat ile yüz yüze gelindikçe hayaller realistliğe mahkum edilir. kimi zaman o sıradan diye küçümsediğimiz hayatın bile önümüze serileceği muamma olduğundan şüpheye düşer ve sıradanlığın bile günümüz koşullarında ne kadar zor elde edildiğini anlarız..
