ee çocuk gönderilecek, 15 dakika -hadii kızım...denilecek, süt ısıtılacak, içine bal koyulacak, sonra yarı uykulu öpüp koklanıp okula gönderilecek.
yoksa benim gibi ağır işsizin 6.30 da ne işi olur.
öyle soğuk ki bu sene ankara. evin içinde bile ısınamıyorum. neyse ne diyordum. çocuğu gönderdikten sonra donan ayaklarımı ısıtmak için tekrar yatağa girdim. her seferinde uyumicam...diyip ısınan vücudumla uykuya teslim oldum. fakat beynime uyumamalısın! mesajını verdiğim için 1 saat sonra uyandım.
kahvaltı-ev işleri derken alışveriş için dışarıya çıktım. gri diyince klişeden ölüyorsunuz! diyen artizlere söylendim. ankara gri ve uzaydaki en çirkin şehir.
tuzsuz yemek, tripsiz kadın, mazhar alanson'suz mfö gibi. ruhunu çekip almış birisi. titremeden yürümek, sağa sola bakınmak mümkün değil. robot misali işinizi bitirip kaçmaktan başka çareniz yok.
böyle gereksiz tahliller yaparak hızla eve döndüm. patates püresiyle tavuk sote yaptım. püre şahane oldu. tavuk göğsünden yaptığım sote ise kuru ve tatsız ... hep o hormonlu sebzeler yüzünden. suyuna ekmek bancaz artık.
mutfak faslından sonra aldığım gazeteye biraz baktım. tv yi açıp rte'NiN BOL MES-ELEli, maa-şallahlı konuşmasına dayanamayıp kapattım. bu sıra siyaseti takip etmek istemiyorum. hele şu tartışma prgramlarına hiç bakamıyorum. sesler beynimde uğulduyor. en son 2 gündür inceden süren başağrım bi için aparanax attım ve nerdeyse günü tamamladım.
