garip bir zaafım olan yazılardır. Tarih var o yazılarda tarih. Her sınava farklı amfide farklı yerlerde giriyoruz, millet harıl harıl çalışırken ben oturup sıranın üstünde yazanları okuyorum. Efendim, şiir yazanlar, üst dönem olup alt dönemin amfisine tünelin ucunda ışık yok birinci sınıf iyidir yazıp üçüncü sınıf adıyla imzalayanlar, memleket hasreti çekenler, derste sıkılıp otoportre çalışmalarına girişenler, empatinin dibine vurup sen de sıkıldın değil mi? haydi sen de bir şeyler yaz diyenler... Hatta geçen gün fark ettim, liseden tanıdığım bir arkadaşımın sevgilisi vardı, çocuğun ismi absürd biraz, ali veli gibi sık değil. muhtemelen hatun kişisi kazımış olsa gerek isimlerini, yanına da bi kalp çiziktirmiş. geçen sene ayrıldılar. içim cız etti be. facebook'ta fotoğraf paylaşıp ayrılınca silmeye benzemiyor o yazılar.. hey yavrum hey..
edit: fonetik açısından sıra yazdım ya, şimdi masa üstü yazıları yazsam bence güzel olmazdı.
O zamanlar sabahçı öğlenci vardı. Sabahçıydım ben . Senenin ikinci günü ilk dersinde arkadan bir öndeki sırayla oturmuştuk kankamla. Beşiktaşk yazılıydı. Uğraşıp tahtayı kazıyıp o yazıyı okunmaz hale getirip yine kazıyarak başka yere fenerbahçe yazmıştım o kocaman 2 kişilik masaya. Ertesi gün geldiğimde fenerbahçe yazısını da kazımışlardı.
Öğrencilik döneminde bura benim bölgem demenin bir yoludur bu sıra üstü yazıları.
