lise 1'deyken * sınıfta 15 kadar arkadas kaçıp pikniğe gittik. ertesi gün müdür yardımcısı çağırdı tabi. hep beraber odaya girdik sordu ne isin vardı diye. herkes sallıyor bir seyler, annem hastaydı, yok dönem ödevi için falan diye. sonra çıkın dısarı tek tek alacam dedi, numara sırasına göre bekleyin dedi. hah sıçtık dedim en basta ben varım. neyse ki beden eğitimii öğretmenimiz o sırada oradan geçiyordu bu ne biçim sıra lan geçin boy sırasına dedi. oh orta sıralara gerilemiştim.
sıranın en başında olmaktan daha iyi olduğu kesin olan durumdur.
ilkokulda öğretmen sıra dayağı çekecektir en başta ben varımdır ve belkide en uslu çocuk benimdir. öğretmenim elimi açmamı ister itiraz bile etmeden açar vurmasını beklerim. öğretmen cetveli elime yapıştırdığı gibi cetvel ikiye ayrılır. elimin acısından kafayı sıraya koymuş ağlamışımdır. öğretmen hararetinden yeni cetvel arıyordur ve beni umursamıyordur. derken zil çalar ve herkesi evine göndermek zorunda kalmıştır. herkes benimle taşak geçiyordur ve tek dayağı ben yemişimdir.
