Ömrüm boyunca bunun kız versiyonu oldum
ama kendi isteğimle değil
içimdeki o cıvıl cıvıl, hayat dolu, geveze, eğlenceli şeker kızı öldürdükleri icin hic olmadığım birine bürünerek icimde bunun savaşını verdim ve de veriyorum hala.
genelde arkalarda oturur, hiç konuşmaz, kendisini oraya ait hissetmez, dersleri zayıftır, biraz utangaç olabilir. Bazende özgüven eksikliğinden kaynaklanır, kendisini ifade edememekten korktuğu için konuşmaz, belkide sınıftaki kızları beğenmemiştir ya da hayattan bezmiştir.
O bendim.
insanlar çünkü yapacağı işlerinde gizler hasetlerini...
Kimin hasetçi olduğunu bilemezdim... Ama bir insanın fiilleri kalbinin nasıl olduğunu belirler. Artık biliyorum...
bizde önde oturuyordu bu çocuk.
hocanın masasının önünde. en arka orta sektör bana aitti. sürekli radyo dalgası gibi sınıfa yayılan gevezelikler yapardım.
zaten hayatımda ters giden bir şey olunca o günlerde hakkını yediğim hocalar ve öğrencilere bağlıyorum. çok uyuz bir ergendim ben, evet.
Bendim ama seri katil sapık tecavüzcü falan olmadım merak etmeyin. Zaten sacma bir meslek lisesiydi serserilik diz biyuydu. okulda arac gereç bile yoktu biz mezun olduk okulun şekli değişti geliştirmisler. Şans işte. Öyle takılırdım kendi halimde.
