çok güzel olan bir durumdur, birlikte çalışmak bazen zor olsa da. ufkunuz açılır, hoşgörülü olmayı öğrenirsiniz. kimsenin ermeni, rus, alman, amerikalı, ispanyol, çinli vs. olması sizi rahatsız etmez aksine bunun keyfini çıkarırsınız. her dilden birşeyler kaparsınız, seni seviyorum, şerefe demeyi öğretirsiniz millete, siz de onlardan öğrenirsiniz..
almanyada yasayan birisi icin normal olan durumdur. sirf benim gittigim sinifta 24 kisiden 18'i farkli milletten oldugunu düsünürsek, 8 az bile diyebiliriz! almanya göcmen ülkesi oldugu icin ve bu kadar farkli kültürün bir arada olmasina ragmen kardes kardes geciniyoruz rus, arap, kürt, afrikali, hintli, alman, vietnamli, romen * arkadaslarimizla.
bunlar ABD, ingiltere, Fransa, italya, Kanada, Almanya, Japonya ve Rusyaysa eğer süper bir zirve yapılabilir. ama bir dk yapılmışı var zaten.
(bkz: g8 zirvesi)
gerçek anlamda can sıkıcı bir durumdur.her kişinin farklı kültürü olduğun her olaya farklı tepkiler vermektedir.örneğin rus'la eldivenle el sıkışmak onlara küfür gibi gelir,italyanlara türklerin "nah" diye tabir ettiği el işaretini gösterdiğinizde adam zafer işareti olarak algılayabilir.her ırkın adamına göre davranmak belli bir süre sonra beyinde kısa devriye yol açmaktadır.*
