Ulan bizim sınıfta bulunan tamda önümde oturan iki tane keko vardı. 2 sene aynı sınıfta okuduk adamların sesini duymuş değilim. Bu gerçektir öyle laf olsun diye demiyorum.
Bu iki adam kendilerinden başka kimseyle konuşmazlar. Ancak sen onlarla konuşabilirsin.
Yanındaki arkadaşıyla kavga etse dünyası yıkılacak adamın.
ben böyle tipler işlerini nasıl hallediyor anlamıyorum . ben bir ödevi, sınavı vs on kişiye sormadan içim rahat etmiyor her sorduğum insandan ayrı şey öğreniyorum bunlar nasıl kimseyle muhattap olmadan başarıyorlar bunu gerçekten saygı duyuyorum.
içine kapanık olma ile alakası yok. efendim türkiye'de hatrı sayılır bir üniversitede eğitim fakültesi okumaktayım ve "bölümümden" gayet memnunum. sınıfımdaki sığırlar benim bölümümü nasıl kazanmış inanın hiç bilmiyorum. veya ben layık olduğum yerde değilim. (bu narsizm çerçevesinde değerlendirilmezse sevinirim.) zaten ygs-lys'ye çalışmaktan kurtulmak için tercih etmiştim bölümü. su ürünleri gelse bile gidecektim yani o biçim sıkılmıştım.
neyse. sınıfımdaki erkeklerin derste yaptıkları esprileri görseniz yemin ediyorum değil gülmek, mimikleriniz bile oynamaz. affınıza sığınarak söylüyorum amına kodumun andavalları her tenefüs futboldan, karı kızdan başka konudan muhabbet etmiyor zaten. hayatlarında bir tane bile doğru dürüst kitap okuduklarına hiç biri inandıramaz beni. evet arkadaşlar bunlar feysteki "baattin", "caps", "abi çok iyi yaa" sayfalarındaki paylaşımlara gülen mal oğlu mallar.
kızlara gelirsek onlar başlı başına vasat. zaten amfideki ön sıralara tüneyen beyni sikilesice türbanlı kendini çalışkan sanan sığırları (türbana bir kastım yok ön sıradaki bütün kızlar türbanlı bizim sınıfta, ondan diyorum.) insan yerine bile koymuyorum afedersiniz. ulan hadi öndeki kendini çalışkan sanan malları geçtim hemen arkalarındaki kızlar onlardan da beter efendim. sınıfa avon kataloğu getirip ürün satmaya çalışıyorlar ya böyle bir şey var mı? hani bu en basit örnek. diğerlerini anlatmaya bastığım tuşların yağı yetmez. geçen biri koskoca profesöre parfüm kakalamaya çalıştı amına koyayım. altmış yaşında adam ya neye uğradığını şaşırdı resmen. yok arkadaş, böyle bir şey yok.
sonra da diyorlar sen neden bizle kantine inip bir iki bardak çay içmiyon.
Cool ve cidden etrafındaki insanları arkadaşlık edecek kadar kendine denk görmüyor olabilir. Bir bakıma burnu havada bir hareket olsada az insan öz insan kafası her zaman en güzelidir.
Her neyse ne sonuçta ikisi de özgüvensiz tipler. Utangaç utandığı için kibirli ise konuşmazsam daha havalı olurum diye konuşmaz.
Gelelim bunların neden özgüvensiz olduğuna; utangacın utanılacak bir şeyi vardır veya utandığı bir olay geçmiştir başından. Dolayısıyla o şeyle alakalı bir durumla karşılaştığında özgüven eksikliğiyle karşılaşır. kibirli ise aşağılık kompleksine girendir. Aşağılık kompleksinin sonucu da özgüvensiz olmak.
Sinir olduğum tiplerdir. Böyle sessiz bir köşede takilirlar. Böyle olmaya aliskin olmayan ben hep gidip konuşurdum malum tiplerle. Sonra sevinirlerdi. Yok böyle bir özgüven eksikliği. Sonra bu tipler ilk siz değer verdiniz diye sizi ilk satacak olan kişiler olurlar. Uzaktan sevin, köpek sever gibi...
lisenin ilk yılı herkesle sıkı fıkı bi ilişki yaşadıktan sonra kalan seneler kimseyle konuşmadım.
sosyal bozukluğum olduğumdan değil ha yanlış olmasın.
gelip konuşanlar olurdu biptir ederdim çoğunlukla.
lise hayatım boyunca istisnasız hepsine gerizekalı gözüyle baktım.
işin doğrusu tenezzül etmezdim.
ha ben çok mu matah biseyim degil.
ama insanların uğraştıkları şeyler ve karakterleri inanılmaz basit geliyordu bana.
ne olaylarına ne de içlerine dahil olacak mide ve sabrı bulamadım kendimde.
ki gerek de yoktu.
hala arada sırada sosyal medyada denk gelirler.
aradan kaç yıl geçti hala gerizekalılar.
yemin ediyorum suç bende değil.
