neden böyle oldukları hakkında hiçbir fikrim yok. fikri olan birisininde olacağını sanmam. bu tipler kimseyle konuşmadığı için dertleri neymiş anlayamayız. gariptirler. bazen adamı korkuturlar. çoğunlukla sınıfın dedikoducuları tarafından sohbet konusu haline getirilirler. lise yıllarımda bu gibi tiplerden bi hayli görmüştüm.
kimseyi kendine layık görmez,diğerlerinin ergen kafası yaşadığını düşünür,
büyük sınıflarla takılır. veyahut kendi iç dünyası onun için muazzam biryerdir. istatistiklere göre bu tip insanlar gün geçtikçe azalmaktadır. (bkz: yarınından umutlu türkiye)
kendi frekansından birini bulduğu zaman gayet de konuşabilen insandır, belki biraz da sosyalleşmesi lazımdır kim bilir, belki de insanın kendi seçimidir bu ya da karakteri böyledir, bilemeyiz. her ne olursa olsun bu insanlar genelde içine kapanık ve naif insanlardır, cool takılmak gibi bir dertleri yoktur genelde sadece ya kendi kafasına göre birini bulamaz ya da iletişimi beceremez, girişken değildir. genelde bunlar üniversitede kabak çiçeği gibi açılırlar, meraklanmayınız efendim, gelir geçer.
ya çok çalışkan ya da çok çılgın olurlar. yanlarına yaklaştığında ürkek bir ceylan gibi bakarlar, gülümsemeye çalışırlar, olmaz, beceremezler, yapmacık bir tebessümle arada bir sana bakıp bir yandan da gözlerini aşağı doğru indirirler. genelde ne dinlediklerini hiçbir zaman bilmesek de kulaklarında kulaklık olur. bu durum onlara bir karizmatiklik katıyor gibi görünse de yoo hayır bu onların yalnızlığını ele vermekten öteye geçemez. ha bir de ellerindeki kalemle saçma sapan şeyler karalarlar o masum defterlerine. konuşmaya çalıştığında yine gülümseyip alakasız cevaplar verirler. hocalar tarafından sınıfımızın sessizi diye utandırılırlar. velhasıl zordur sınıfın sessizi olmak.
ileride, iş yaşantısına atıldığında, iş dışında, kendine uygun görmediği iş arkadaşları ile de görüşmeyecek, herkesle iyi geçinip politik olmayacak kişidir.
patlamaya hazır bomba gibidir bu tipler. bir dokun bin ah işit lafının birebir kanıtıdır. acıyıp bi konuşalım şu insanla la dendiğinde vay amk bi susmadı ya denmesine sebep olabilirler.
sınıf halkının yaşayış tarzı, düşünceleri, tavırları falan hoşuna gitmez. ergen ergen hareketler, boş beleş insanlar.. pek sarmaz usta. ukala derler, asosyal derler.. sikine takar mı? umrunda olmadığından sikine de takmaz. böyle insanların kendine has hayatı vardır. ne eksik ne fazla. tek zor yanı, sınav zamanlarında not alacak kimse olmaz.
sınıf türkiye'den numuneler barındırıyorsa, yüzüne gülüp arkandan dedikodunu yapanlarla doluysa kimseyi kaale ** almamak tercih sebebidir. ayrıca, üç kuruşluk ciğere 5 kuruşluk değer vermeyen insan kişisidir.
konuştukları insanlar sınırlıdır. resim çizmeye meraklı olurlar, hayal dünyaları geniştir. belki de bu yüzden çok insanla konuşmazlar. genelde başarılıdırlar. ve diğer insanlar tarafından havalı, bir yeri kalkmış insanlar olarak tanımlandırılırlar. fakat siz onları asosyal ağır varlıklar sanarken aslında öyle olmadıklarını yaklaşık 1,5 sene aralıksız konuştuktan sonra anlarsınız. **
çekingenliğinden midir, asosyalitesinden midir, çevresindekilerden daha zeki olduğundan mıdır bilinmez ancak hemen hemen her sınıfta bulunan insanlardır.
genelde universitelerde bulunur bu tiplerden. ben de bunlardan biriyimdir. sadece istediğimiz aman konuşuruz. bunun sebebi de, universiteye gelip ortam yapmaya çalışan yavşaklardan tiksinmemizdir. lise ve daha öncesinde evden çıkmamış, ortam kuramamış, universiteye gelince herşeyi tatmak adına, sırf ortamım olsun diye saçma sapan arkadaşlıklar kurmaya gerek yoktur.
