gelecekteki ögrenim hayatını belirleyen en önemli faktör,ilkokul ögretmenim sayesinde osmanlı devletinin bütün padişahlarını vatan haini zannediyodum zamanında.
sınıf öğretmeni didem ve otuziki küçük can.
didem ikinci sınıfa yeni geçmiş otuziki çocuğa sınıf öğretmenliği yapıyor.bugün sınıf dışı etkinlik kapsamında, amatör tiyatroculardan oluşan düşük bütçeli bir kumpanyanın sahnelediği 'sevimli yunus hasan pet şişelere karşı' isimli çocuk oyununu izlemek için ilçe halk eğitim merkezine gidiyorlar. didem gün boyunca; okul gezisi lafını duyduklarında akıllarını yitirmiş, her türlü taşkınlığı yapmaya hazır otuziki çocuğu otobüse bindirmek, bir buçuk kilometre uzaktaki halk eğitim merkezine giderken yolda kusan iki çocuğun suratını kolonya ile silmek, çocuk tiyatrosu standartlarına göre bile vasat sayılacak 'denizlerimizi kirletmeyelim' temalı iki perdeli oyunu başından sonuna kadar izlemek, okula geri dönerken hiçbir çocuğun kayıp olmadığından emin olmak ve tüm bu süre zarfında 8-9 yaşlarındaki bu çocukları kontrol altında tutmak zorunda.
sınıf öğretmenleri tarih boyunca insalık dışı sabırları ve densiz kalabalıklara laf anlatma becerileriyle tanındılar (tarihi kaynaklarda adı geçen ilk sınıf öğretmeni buddha'dır). sınıf öğretmeni sahip olduğu mistik güçleri, her gün kaos ve kötülükle (öğrenci) ve evrene (sınıfa) tekrar dirlik düzeni getirebilmek için kullanır. bunun karşılığında da ay sonuda maaşını alır, ihtiyaçlarını karşılar.
12 yıllık okul hayatıma dair hatrımda kalan tek kişidir; iyi ya da kötü hâliyle. hatta hatrımda kalma işini o kadar abartmıştır ki, bilinçaltım beni bu mesleği seçmeye yönlendirmiştir. yaklaşık 3 yıl sonra bu mesleği yapabilitem yüksek efenim*
çocuklarla çocuk olan, onların dertleriyle yoğrulan ve ilerleyen yıllarda psikolojisinde derin bozulmalar olan öğretmen. çocuksu yapıları vardır genelde, ortamlarından ötürü.
eğitim sisteminin aileden sonraki en önemli basamağıdır ve çocuklarda kalıcı izler bırakacak kesim sınıf öğretmenleridir. Buna rağmen, öğrencilere okuma-yazma öğrettikleri zaman görevlerinin sona erdiğine inanan büyük bir çoğunluğa sahip oldukları için öğrencilerin hayat görüşünü olumlu yönde değiştirip onların ufkunu genişletecek etkinlikler yapmaktan kaçınırlar yahut üşenirler demek daha doğru olur. belki üniversitede aldıkları eğitim belki de geleneksel sınıf öğretmeni profilinin dayattığı şeylerden dolayı kendilerini geliştirme konusunda gerçekten de yetersiz kalmış bir zümredir. kısıtlı bilgi birikimine sahip ve dünya görüşü oldukça dar olan sınıf öğretmeni sayısı diğer branşlara nazaran azımsanmayacak orandadır ne yazık ki. kendi geçmişimizi ve okul yıllarımızı düşündüğümüzde daha kolay idrak edebiliriz bahsettiğim şeyleri.
öğretmenliğin en kutsal biçimidir. hele ki gerçekten iyi bir insana rast geldiyseniz yıllar sonra rastladığınızda bir çok yakın akrabanızdan daha samimi bir şekilde sarılır size anne ve babanızdan sonra başarılarınıza en içtenlikle sevinenler de şüphesiz onlardır. buraya not düşelim ölür gidersek yadigar kalsın şahsım üstünde lafta değil gerçekten ödenmez olan bu insanın ismi hasan ak'tır. allah uzun ömürler versin. biraz fazla kişisel bir entry olduğunun farkındayım lakin bu karakterde insanlar böyle bir günde onurlandırılmayı fazlasıyla hak ediyor.
