ilkokulda sınıfta büyük bir rekabet ile seçilen ayrıca popülerliği ve karizma artırıcı değeri olan fakat liseye geldiğinizde sınıfın en kıytıtık adamlarına verilen görev.
ilkokul 1. sınıftan itibaren, statü kavramını öğrencilerin beynine yerleştiren ve öğretmene ispiyonlamayı öğreten görevdir. arkadaşlarıyla görev yüzünden arası açılır ve kapitalist düzende yaşamaya o yaşta başlar. ezmeye ve ezilmeye 1. sınıfta başlanır. yanlış hayat ve eğitim sistemine, yanlış bir görev daha.
yavşak bir arkadaş tipidir anında satma duygusunu içinde barındırır. boş derslerde yada hocanın geç geldiği zamanlarda çıkar sınıfın ortasında volta atmayı da bilmeden yapmaya çalışır.
elinde bir tebeşir karatahtanın bir kenarını ayırır * 'konuşanlar' diye başlık açar sessiz konuşsan bile yazardı ibneler. aslında bizde de kılkuyruk çocuklardık tırsardık yazarsa öğretmen belki kızar diye. şimdi ki akıl olsa ne dinleyeksin ibneyi konuş konuşabildiğin kadar sıkıştır iki arkadaşla köşeye ayarı ver biz tırsıcağımıza o tırssın.
birde sınıfın çalışkanları seçilirdi başkan olarak ordan da bir esintili havaları olurdu. ahh bide güzel bir kız yardımcısı varsa iplemez kızla bir köşede konuşl arada sırada laf koyarak hava atarladı ''konuşma bak yazarım'' diye.
ah bir de güzel bir kız başkan ise erkeklerde ses çıkmaz beğendirme havlarını bürünürlerdi kızlar ise çekemediğinden konuşurlardı.
lisedeki gereksiz ünvanımdı. herkes her şeyi size sorar. '' exclurel, ben katine iniyorum, haberin olsun '' yada '' exclurel, dışarı çıkıyoruz tamam mı canım '' gibi . öğretmen ve okul idaresi zaten ayrıydı. diyelim sınıfta birinin burnu mu kırıldı? eyvah y.rağın en büyüğünü sınıf başkanı yerdi. '' neden kırıldı, nasıl oldu, cık cık cık .... '' öterlerdi. kısacası sınıf başkanları acınası kişilerdir. onlara bağırmayın, onlara acıyın. onlar bu kadar gereksiz sorumluluk yüzünden bağrılmayı hakeden kişiler değidir çünkü.
öğretmenlerin akıllı, uslu görünen, biraz da kendilerine karşı yalaka olan tipleri seçtiği veya seçtirdiği kişiler...
bunlar öğretmenin gözü önünde kedidirler, işte "konuştuğu için yazdım tahtaya öğtmenim, kendisini die uyardım ama dinlemedi, yoksa yazmayacaktım hocaaam" şeklinde der, ama hoca sınıfa gelmeden evvel şöyledir olay:
"ulan ne bön bön bakıyon bana...",
mağdur öğrenci:"kiim? ben mi?",
sınıf başkanı:"aha konuştu, evet ali ..." (tahtaya yazar)
garibim ali: "yahu ben konuşmadım"
sınıf başkanı:"hıııh şimdi konuştun bir çarpı"
garibim ali:"oluum manyadın mı sen yaaa..."
sınıf başkanı:"bir de başkana hakeret 2 çarpı daha..."
garibim ali:"çattık yaaa..."
götü kalkmış sınıf başkanı:"bir çarpı daha, yandın oğlum sen..."
garibim ali'nin yanında birsürü çarpısı vardır, ama sınıf başkanının örtmene söylediğine göre başkan onu uayrmış, yazmamakta direnmiş ama sonra yazmak zorunda kalmıştır.
akıllı, uslu, çalışan çocuktan başkan falan olmaz, çünkü onlar biraz da yalakadır, sınıfın haylaz çocuğunu yapacaksın başkan, bak o sınıf neler başarıyor sonra...
siyasetçilerin neden cok para kaldırdığını öğreten makam.
şöyle bir durum vardır ama. ilkokulda pek bi işlevi yoktur zaten genelde bi gün cengiz bi gün dilara bigün osman başkan olucak şekilde değişir.
ortaokulda yavaş yavaş belirginleşmeye başlar ki gerçekten kızlar üzerinde etkisi büyüktür.
daha ortaokul yıllarında fazla fotokopi parası toplayıp, kutu kola almamı sağlayan bir mevki idi benim için sınıf başkanlığı
liseye geçince biraz angarya olmaya başlar. ama sınıfda sevilme oranınızda artar. zira yoklama sizin kontrolünüzdedir ve arkadaşlara kıyaklar çekilebilir. hele bir de popüler olmaya çalışan bir yardımcınız var ise demeyin keyfinize. hocam akşam erken cıkmak zorundayım defter sana emanet hesabı. istediğin an dersten cıkabilir, istediğin an derse girebilirsin. özellikle hocalarla çok içli dışlı olduğundan inanılmaz sözlü notları alabilirisin. lisede kaldırdığın para akşam kız arkadaşla sinemaya gidebilecek boyuta varır.
ulan sınıf başkanlığı bile bu kadar iyiyse okul başkanlığı çok iyidir laan diye düşünen liseli arkadaşlarıma söylüyorum yok öyle bişi. sınıf başkanlığına devam.
başkanın omzunda 35 yıldızla geldiğini düşünürsek militarzmin * okuldaki halidir. Bu pis adamların karşında eğiliriz bükülürüz hatta ölürüz. Onun yolunda öl emrini bekleyen bir çok askerde vardır. O bi kere başkandır militarist bi yaklaşımı vardır hiyerarşik düzene sahiptir. Hatta sınıfta Biji serok diye felan anılır bunlar.
Ulan amma salak adamlarsınız be ne alakası var bunun militarzmle * senin benim sümüğümü silmek için uğraşır başkanlar. Her gün gider defter alır çıkarken bırakır hocaların peşinden gider felan. idarelik bir olay olduğunda 40 kişi idareye gitmektense bu kişinin sayesinde tek kişiyle halledilir olaylar.
Herşeyi abartıyoruz be.
bazen sınıfın en şımarık insanıdır. işte demokrasi böyle güzel bir şey. örneğin ben sınıfın en şımarığı olmama rağmen lise hayatım boyunca hep sınıf başkanıydım ve öğretmenlere kafa tutmuştum. (bkz: bu da böyle bir anımdır)
tahtada durup millet koşturup eğlenirken onları oturtmakla görevli çocukluğunu yaşayamayan, öğretmenin kardeşi kardeşe kırdırma politikasında maşa olan çocuktur.*
bildiğin yalakadır,ünvanını eline gecirdiği an başlayan göt kalkması sonrası en yakın kırtasiyeye gidip sınıf başkanı yazan billboard kıvamındaki iğneli dalgadan alınır dikkatli bir şekilde yakaya takılır.
zamanında benim de emek harcadığım ve her türk gencinin yaşaması gereken ulvi görev *. lakin dikkat edilmesi gereken bir husus vardır ki, o da eğer fiş değiştirecek arkadaşlara izin verecekseniz, getirdikleri fiş ile okulun yoklama fişi arasında ki boyutun hayvani derecede farklı olmamasını kontrol etmektir. **
ilkokulda tahtaya sınıfta rahat durmayanların adının yazılıp hocadan dayak yemelerinin izlenilip keyif alındığı, birkaç psikopatın yerine getirdiği en vasıfsız görev...
*yakında ilkokullarda okulun bir kısmını cami yaptırma vaatleri ile sınıfın başına getirilecek ve her ders başlangıcındabesmele çektirmekle görevlendirilecek öğrencidir.
