gunumuz egitim sisteminin baski altinda biraktigi genclerin korkulari ile cesaretlerini zorlayip, zor surece girdiklerinin gostergesi olan eylem. en iyisi sonuclar aciklanana kadar hicbir sey olmamis gibi yapmak.
nasıl olsa açıklanınca göreceğim bi de onnunla uğraşmayayın diye düşünen öğrencinin yaptığıdır. arkadaşları baktıkça içten içe merak eder ama lan hem soruları çözüp hem de cevapları ben kontrol edeceksem bu hoca ne işe yarayacak diye düşünüp bakmaz cevaplara.
Genellikle dersin ineklerinin 'Arkadaşlar sınav hakkında konuşmayalım ya, geçti gitti işte.' cümlesi eşliğinde sergiledikleri, rahatlıkta Nirvana'ya ulaştıklarını gösteren davranış.
ygs de yaşadığım olaydır. sınavdan 15 gün sonra baktım ama bu seferde ne yaptığımı unutunca sonuçlar tamamen sürpriz oldu.
sonuçta göt oldum içimde yeşeren hayaller yok oldu.
bir nevi totemdir. çok yaygın bir totem daha vardır ki o da nasıl geçti diye sorana "uf ya çok kötüydü inşallah bir almam" demektir. hani olur da olumlu bir kaydırma yapılırsa süpriz olsun diye.
öss ye hazırlanırken deneme sınavdan sonra üşenmeyip hazırladıkları cevap kitapçıkları dağıtırlardı. almak istemezdim. zorla verirlerdi. sınav olmuş bitmiş neyi yanlış yaptığını görüp üzülmenin ne faydsı var allah aşkına sanki yanlışını görünce ders çıkartıp bir daha aynı hatayı yapmayacaksın güldürme beni peh. hala yazılılara girer çıkarım sınavdan sonra cevapları asmış mı hoca diye ne panoya bakarım ne de hocanın odasına giderim. sevmiyorum. ayrıca tembel de değilim kendi çapım da başarılı bile sayılırım. onur belgem falan var.
