ilköğretimde adını bile yazınca 5 puan veriyorlardı 100 lük sisteme göre. Gel gör ki, üniversitede işler değişmiş 2 puan almak için bile bünyeler ıkınıp sıkılmaya başlamıştır. Ama yine de candır bu öğrencileri yetiştiren üniversiteler.
anne: al yavrum havuç, zihnini açar yarın için.
evlat: sağol anacım, çok çalıştım. geçicem inşallah, bu kadar çalışmadan sonra kalırsam artık utanırım zaten.
anne: yavrum benim, bi haftadır geceli gündüzlü çalışıyosun. geçersin sen aslansın..
sınav sonuçlarından bi gün sonra okulda;
arkadaş: eheh 100 almışım lan, sırf iki saat çalıştım valla. sen nasıl 02 aldın lan çok çalışmamış mıydın?
evlat: hayır. kitabın yüzüne bile bakmadım. zaten bu sistemi reddediyorum, tepki olarak çalışmıyorum. o yüzden sıfır alıyorum, doğal bi şey. sizin gibi sistemin bi çarkı olmamak adına eve 0 götürmeyi bile göze alıyorum..
arkadaş: vay anasını bu duruşunu tebrik ediyorum olum cidden. yürek ister valla.
evlat: e öyle tabi.
sayfanın tamamını doldurmuş ve hocanın sınavı okumaya başlamasından sonra "ne zırvalıyor bu" diye düşünüp kendini daha fazla yormadan o kadar yazmış neyse deyip 02 puan verdiği kişidir. (Hoca sana Karadenizi sorarken, Akdenizi anlatırsan olacağı bu.)
