Z.K(21) üni hayatı boyunca sınavda ilk kez ek kağıt almıştııığ. Ek kağıt aldığını gören sınıftaki diğer insanların bakışları altında ezilerek can verdiiiiğ.
Eğer çalışmadığım sınavsa ki genelde öyle oluyor. Her defasında da son dakika sınava yetiştiğimden bu ek-kağıt şahsın yanına oturmak zorunda kalıyorum. Kimse yanına oturmadığı için. Sınav başlar başlamaz bir insan neden ek kağıt ister arkadaş? Kağıt kalmayacak diye korkuyor kanımca. Sıraya kazırcasına yazdığı her kelime beynimi zonklatıyor. Psikolojim adeta yerlerde oluyor. Ama kağıdına şöyle bir bakınca rahatlıyorum çünkü acayip büyük yazıyor. Kendimi avutmuyorum. Bu doğru.
Bir seferinde hiç unutmam baktık birkaç kişi dışında sınavı yapamıyoruz. Sınıfta küçük bir anlaşmadan sonra hep birlikte hocadan kağıt istemiştik. Hocanın elinde o kadar kağıt olmayınca hoca dışarı çıkmıştı. O ineklerin kağıtları alındı her 4 sıraya bir kağıt düşmüştü. Herkes öylece doldurmuştu kağıtları... Bak duygulandım şimdi...
Farklı varyasyonları alan kişilerdir. Kısaca açıklayalım.
Tip 1: bu arkadaşımız sınav kağıdını alır almaz kağıt boşluğu-tahmini el yazısı büyüklüğü oranını hemen kafasından hesaplar ve duruma göre 3 adete varan miktarda kağıt ister.
Tip 2: Bu arkadaşımız ise sınava bodoslama dalar, öyle dalar ki kağıtta ne kadar boş yer var farkında olmaz. Kağıt kapasitesi dolmaya yakın sakinleşir ve yazı fontunu ciddi oranda küçültür fakat çare olmaz, ek kağıda başvurur.
Tip 3: bu arkadaşımız ise yukarıdaki arkadaşları soru çözerken kendisi son bir haftayı nasıl yan gelip yattığı hakkında düşünüp soruları çözemezken bir yandan pişmanlık duyar. Çalışkan arkadaşları bir bir kağıt isterken hazır hoca ayakta bulunduğundan mütevellit, ayrıca dostlar alışverişte görsün misali artistçe bir tavır sergiler ve kağıt ister. O ek kağıt dönem sonuna kadar çantasında/çöpte/muhtelif bir yerde sonsuza kadar boş kalacaktır.
hukuk fakültesinde öğrenciyken herkesin ecel terleri döktüğü ama benim oldukça sevdiğim ve başarılı olduğum kamu hukuku ve cevza usul hukuku sınavlarında bunu kasten yapardım. mmillet yarım sayfa yazamazken o koskoca a3 kağıtlardan 2 sini gırtlak doldururdurm. kalem oyanatamayanların ben 2. kağıdı istediğimde yüzlerindeki o ifadeye de sınavdan sonra günlerce aklıma geldikçe gülerdim.
hocanın sınıfı pek tınlamadığı bir sınavda kopya çeken grup 3lü yeni kağıtlar istemişti. bende herhalde yardırdılar falan dedim. ama öyle bir yazmışlar ki sınavda temel dini bilgiler sınavıydı. kesin 100 falan dedim bir açıklandı 45 hepsi dumur...
erbab-ı kemali çekemez nakıs olanlar
rencide olur dide i huffaş ziyadan
(olgun kişileri cahil kişiler çekemezler, yarasanın gözü ışıktan rahatsız olur) der ziya paşa
hiç bir zaman ek kağıt isteyen öğrenci olmadım, hatta sınıf geçmeye yeter puanı bulunca diğer soruları cevaplamadım. yüksek not alanları da kıskanmadım, hele onlardan yardım hiç dilenmedim.. bana göre kopya çekmekle, gerçek bir hırsızlık arasında da fark yoktu.. bazen notlarımla bilgim arasındaki uyuşmazlığı gören hocaların:-sana fazla not vereyim ifadelerine de... Ben dilenci değilim, sizin notunuza ihtiyacım yok! dedim..
imdi: tam eksilenecek bir entr haydi arkadaşlar iş başına!
yahu durun bı soluklanın sonra serefsiz falan deyın denılesı niteleme.
belkı yazısı buyuk, karma karısık, sayfayı dagınık kullanıyor da hemen bıtıverıyordur kagıdı yahu.
ya da tamam ıtıraf edıyorum; sevdıgı dersın sınavıdır oturup calısmıstır adam gıbı. hıc bır derse gıtmese de o dersten devamsızlıgı sadece 4 haftada tutmustur. ne var yanı kırk yılın bası özenmıs calısmıs ıster tabı. isteyın koclar bakmayın bunlara.
Bak hiç unutmam lise1 deyim tarih sınavı var, çalışmadım tabi, hocanında nasıl sorduğunu bilmiyorum henüz, neyse sınav başladı bütün sınıf o an bi git gel yaşadı yapamayınca, birden herkes yanındakine arkasındakine önündekine bakmaya çalışıyor en son baktık böyle olmuyor kimse bişey yapamamış birden sebebsizce gülmeye başladık, artık diğer sınava demeye kalmadan arka sıradan bi çocuk hocam bi kağıt daha alabilirmiyim dedi. O sıra bütün sınıf hayretler içerisinde bu arkadaşta gülerek çalıştım olum diyor. işin garip tarafı şurası ben o sınavdan 25 almıştım o çocuk ise 07 hoca çocuğun yazdığı bütün cevapları diğer gün bütün sınıfa teker teker okuyup hunharca gülmüştü tabi bunun ardından herkes bu çocukla dalga geçmişti, bu olay yaklaşık 2 yıl akıllardan silinmedi.
