mimarlık okudum... **
ama bu bölümün bir getirisidir ki, son ana kadar çizeceğiniz birşeyler olur. mutlaka eksiktir bişeyler. bu sebeplede bu huy adeta kanınıza işler. hatta sınava 3 gün olması o sınava daha çok varmış havası estirir. gerçekler öyle değildir.
''yatcaz kalkcaz... yatcaz kalkcaz...yatcaz kalkcaz...'' ve sınav vakti gelecektir...
işte bu süreç sonunda s.çtın demek olacaktır.
çalışmak bir anlık bir eylem değil, çalışmak bir süreçtir. ve sen bir derse çalışıyorsan, sınav tarihi durduk yere üç gün geriye de çekilse, sen o sınavı az çok başaracak performansa sahipsin demektir.
bu başlığa niye entry yazıyorum...
çünkü, şu anda sınavıma 2 gün var ve yusuf yusuf durumdayım...
eğer yarın gireceğiniz sınavı kurtarabileceğiniz ikinci veyahut herhangi bir joker sınavınız yoksa, asla denenmesi gereken yöntem. çünkü ders çalışırken durmadan ''yarın bu sınavdan iyi not alamazsam siki tuttum'' düşüncesi beyninize işlenir ve okuduğunuzu anlamama gibi dertlere yok açar, tedirgin olmaktan derse konsantre olamazsınız.
illa bu yöntemi deneyecekseniz, bu dersi sonradan halledebileceğiniz başka sınavlar olmalı ki, son gün fazla tedirgin olmadan rahat çalışabilirsiniz.
eğer sınava en az 2-3 süre kalmışsa, sanki yarın sınav olacakmışsınız gibi çalışmanız size daha çok kolaylık sağlayacaktır. hem yarın sınav olmayacağınızın bilincinde olup rahat olursunuz hemde sınav yarın olacakmış gibi harıl harıl çalışmak size bonus kazandırır.
tabi yukarıda dediklerim sözel dersler için geçerlidir, sayısal derslerde siki tutma olasılığı çok yüksektir.
her dönem başında kendime verdiğim bir söz vardı. (ilkokul dahil olmayabilir. çünkü o zamanlar çalışkanlığım tavan yapmıştır.) o dönem, eve gelir gelmez günün tekrarı yapılacak, anlaşılmadığı farkedilen konular ertesi gün hocaya sorulacak. böylece sınava çok rahat bir havayla girilecek ve bu azimle okul birinciliği elde edilecek. ya her dönemde bu söz verilip, bi defasında da yerine getirilmez mi? getirilmez. sınav gecesi diye bir şey var. üniversite dahil, tüm sınavlarıma bir gece önceden çalıştım. birinci olamadım ama tembel de değildim. iyi ki hergün çalışmamışım. son gece sınava çalışmanın tadı bambaşka. esneye esneye, heyecan içinde kıvrana kıvrana, ulan inşallah bunu sormaz, bi b*k anlamamışım veya sadece altını çizdiğim yerlere çalışsam yeter, o da en fazla 15 dk diyerek geçirilen saçmalıkla dolu saatlerin tadı bambaşkadır. o gece sabahlamak niyeti vardır bir de. yapılır. sabahlanır ama uyuyarak. sınava sırf bu yüzden geç bile kalıyordum da o kadar geçmedim kendimden çok şükür.
ha bu arada, yine olsa yine yaparım. ne çalışacağım hergün eve gelir gelmez.. sınav gecesi sabahlarım ben..
sinava hic cali$mamaktan iki birim ustun olan eylem. arada kalan eylemler ise $oyledir:
(bkz: sinava bir saat kala cali$mak)
(bkz: sinava hic cali$mamak)-benim bugun uyguladigim yontem ve sonucunu cok merak etmekteyim.*
konuya çok vakıf değilseniz çalışırken sıkılmaya başlayarak ve yavaş yavaş uykunuzun gelmesi ile sonuçlanan eylem. bu haddeye gelen öğrencinin kafasında tipik ama bir o kadar yanlış olan "şimdi yatayım sabah erken kalkarım" yada aylardan ramazansa "şimdi yatayım savurdan sonra yatmam" fikir belirir, işte o an sıçtığınız andır bilesiniz, çünkü bu düşünce sadece düşünce olarak kalır.
bir yaşam tarzıdır. alışkanlıktır. bu sefer son güne bırakmayacağım dersiniz, gene son gece saat 12' yi bulmuştur. daha bir sayfa bile çalışılmamıştır ama uyku gözünüzden akmaktadır. biri gelse dışarı çıkalım dese en enerjik siz oluverirsiniz ama sınavdır bu, sıkıcıdır. uyuyup, sabah erken kalkıp çalışmak planlanır ama sizin geleneğinizde planlar uygulanmamak için yaratılır. otobüste giderken birkaç sayfaya bakılır, sınav salonu önünde çalışkan, iyi not tutma yeteneğine sahip, özet çıkarma mertebesine erişmiş yüce insanlar beklemektedir. hızlı ama ezik adımlarla yaklaşılır, notlar istenir, göz gezdirilir, üzerine bir elham, üç kulhuvallahi okunur ve sınava girilir. geçip geçmemek biraz şansa biraz sizin kapasitenize, biraz da notlarını okuduğunuz arkadaşınızın el yazısına kalmıştır.
