çalışıldığı zaman gayet akılda kalır bilgiler elde edilir, fakat bu çok nadir olur. çünkü arkadaş size gelirken kitap defter yerine dvd cips kola üçlüsünü getirir.
en iyisi kopya çekmek hacı.
bu eylemin sonu hiç hayra alamet değildir. " çalışmak " maksadıyla oturulan mekandan yarım saat sonra kahkaha sesleri yükselmeye başlar. mutlaka ortamı kaynatan insanlar olacaktır. çok nadir insanlar dışında fayda görülemeyen çalışma şeklidir.
sınava arkadaşla çalışmak, kulağıma ilk başta eski bir zamandan mitolojik bir yaratığı getirdi nedendir, bilmem?
Lise 1 yılları, sessiz sakin geçen ilk dönemin ardından fırtına gibi, yazılı sınav yağmuruna tutulduk... tabi bu sınavlarda bir hayli zor. ilk dönemin kopya facialarının ardından hocalar ''görürsünüz siz .mınısiktiklerim'' diyerek, kazık gibi soru hazırlıyorlar. sınav günleri gelip çatıyor bizim elde avuçta notlarımızın toplamı bir türlü, iki elin parmaklarını geçmiyor. durumun vehametinden sonra arkadaşlarla toplanıp, en önemli yazılı olan ingilizce yazılsına çalışmaya karar verdik-tabi o zaman, ingilizce 10 saat az küfretmedip o dersi 10 saat yapan insana her kimse arık...- ilk yazılının 0-5 arası olduğundan, herkesin götü ayrı bir tutuşuyor. herkeste ayrı bir sınav kaygası, ayrı bir okulda kalma korkusu hep beraber bir eve toplandık (ev sakinleride 3 geceliğine akrabalarının yanındalar.)
Neyse, eve toplandık çalışmaya başladık ama ne çalışma! gözlerimi dünya'ya açtığımdan beri hayatım boyunca yaptığım tek nadir çalışmalardan biridir, o derece çalışma özürlü birisiyim. Çalışmaya başlanınca tabi televizyon, radyo, mp3, pc, gibi tüm elektronik aletlerin fişlerini söküp gizlice sakladım yani kimse bu ders ortamından kaytarıcak harekette bulunamayacak.
saatler geçiyor biz hala ingilizcenin 'ı, you, he, she ...'' kelimeleriyle uğraşıyoruz. 'are' hangisi ile kullanılır, 'was' ne zaman gelir. tartışıp duruyoruz ama o an az mı küfrettim kendime derste hocanın anlattıklarını dinlememenin cezasını ilk defa o zaman anladım. saat gece yarısına gelmişti hala bizler inekler gibi çalışıyoduk. ama bazılarımızda disipsiz hareketler çoktan baş göstermeye başlamıştı. yavaş yavaş alttan alttan osurmalar, geğirmeler, esnemeler ortamın havası iyice vıcık vıcık olmuştu. kimden çıktığı belirsiz gazlar havada gözleri kapalı birbirleriyle sevişiyorlardı. herkesin gözleri mayışmış zorla kitapların satırlarına bakıyorlardı. uykuya dalmışım... birden gözlerimi yavaşca kaldırdım birde ne göreyim. tüm herkes tuvaletin kapısında toplanmış sıra ile tuvalete girip çıkıyorlar. ellerindede büyük bir kavanozun içinde gezinen beyazımsı sıvı var o an ''döl'' diye bağırmamak için kendimi zor tuttum. evet kavanozun içindeki döldü tüm herkes sırayla girip çıkıyor o kavanozu doldurmaya çalışıyordu. amaçlarıda büyük ihtimal onu bana içirmekti, önce içimden gözlerimi açtığım için baya bir dua ettikden sonra yavaşca tekrar gözlerimi kapadım... ibneler yavaş yavaş yanıma yaklaştılar en başlarında bulunan kamil'den ''sesssiz olun'' çağrısı kavanozun kapağından sperm hücrelerinin arasında yankı bulduktan sonra kulağıma yavaşca ulaşıyordu.
meğer ibneler tüm gece hiç ders çalışmamışlar kağıtlardan birbirlerine mesaj yazarak bana bir oyun hazırlamışlar. ama artık oyunlarını bozabilirdim. kamil kavanozu yavaşca başımın üzerine getirdi tam o sırada öküz, aslan, ve odun karışımı bir sesle bağırarak ayağa fırladım. ve hepsi birden korkudan kaçıştılar...
özellikle sınava yarım-bir saat kala yapılan toplu çalışma hareketi genellikle benim evde son bir haftada yaptığımdan daha verimli oluyor.vardır bunda da bir hikmet.
çalışılan arkadaşın tutumuna ve ders ile olan alakasına bağlı olan çalışmadır. dersleri iyi olan ve niyeti gerçekten ders çalışmak olan arkadaşla sorun olmadan çalışılabilir. ama vize veya final haftasına kadar derslere girmemiş ve dersle ilgisi olmayan biriyle ders çalışmak çok da mümkün olmayacaktır. dikkat edilmesi gereken bir diğer husus da arkadaşların sayısıdır. iki arkadaş gayet rahat bir şekilde ders çalışabilirken bu sayı artınca yavaş yavaş konudan kopma gerçekleşir. dersleri iyi olan arkadaş, ne kadar çabalarsa çabalasın konuşan arkadaşlarını susturamayınca "s.kerim dersini" deyip ders anlatmaktan vazgeçebilir. bu yüzden iki kişi çalışmak en mantıklısıdır. ama çalışkan olan kalabalık bir grup da gayet verimli çalışabilir.
grup çalışması tekniği benimseyen bireyin bunu uygulama alanıdır arkadaşlarıyla çalışmak.kimi zaman bu taktik işe yarayıp sınavdan iyi sonuç elde edilmesine vesile olurken, kimi zamanda öğrenciyi kontrpiyede bırakarak öğrencinin hocadan sorulardan bol gol yemesine sebeb olan bir taktiktir.
"bu arada beyler.." diye bir cümle başlangıcı gerçekleşirse o çalışma yalan olur büyük ihtimalle. örneklendirelim;
-bu arada beyler, akşam şampiyonlar ligi maçları var.
-bu arada beyler, haftasonu el clasico var.
-bu arada beyler, robben'in golü gördünüz mü muagoyum ya??
-bu arada beyler, pelin sevgilisinden ayrılmış lan.
gereksiz yere kürek çekmekle eş değerdir. hiç kasmayınız. sınava, hayata, her halta tek çalışmak en iyisi. zaten arkadaşlarla ders dışında her şey yapılabilir.
çok eğlenceli olmakla birlikte, sınavda başarılı olunması pek mümkün değildir. kırk yılda bir olabilir ama... kafanıza birşey düşmüşse, ders çalışasınız gelmişse falan.
aslında çalışmamaktır.
arkadaşla buluşulur.kahve çay cips allah ne verdiyse masaya koyulur. 15 dk sonra başlayalım denir. ve hic bir zaman 15 dk sonra başlanılmaz hatta hiç başlanılmaz. konu konuyu açar. bütün gün okulda konuşursunuz aslında bunları ama evde bir daha üzerinden geçmek şarttır hani(!). daha sonra aa saat ne kadar çabuk geçmiş denir ve kalkılır. arkadaş evine gider sizde bilgisayar başına..
bi daha ki sefere sınav olmadığı zaman buluşalım bak bugün hiç çalışamadık gördünüz mü? cümlesiyle sonlanacak çalışma çabasıdır.
hatta çaba bile değil boş bir olaydır.
