sinema salonunu kapattıran filmdir. ~seans iptal edilmiş, ara verilmeden paleface'e özel gösterim yapılmıştır~
türkiye'de de bir soygun filmi çekilebileceğinin habercisidir. basit planlar gibi görünse de iyi şekilde uygulanan soygunlar vardır. "neden bir italian job ya da ocean's eleven tarzı bir film çekilmez ki?" sorusuna en azından cevap arayan bir yapımdır.
volkan demirok un komedi tarzında ismail hacıoğlu nun da rol oyunculuğu dalında türk sinemasına yıllarca hizmet edebilecek seviyede olduklarını ya da üzerlerine düşülürse o seviyeye gelebileceklerini gösteren film çalışması olmuştur. **
abi film mükemmeldi diyecegim yok gerek kurgu, gerek müzikler, gerek oyuncular süperdi. eşkiya, babam ve oglum dan sonra izlediğim en güzel türk filmi diyebilirim. fakat iki sorun var filmde;
birincisi film erken bitiyor. bizimkiler sınavda sıçıyor ve bitiyor. amacın calışarak emekle bir yere gelinebilir mesajını vermekse filmi devam ettirirsin adamlar o sınavda sıçtıktan sonra ertesi sene köpek gibi çalışıp iyi üniversiteleri kazanmış iki sahne koyarsın degil mi ama?
ikinci sorun filmde calınan sorular geçen seneki sorular. lan bunlar gecen seneki soruları çözmüşlerdir önceden. en azından mantık bunu gerektirir. sonra çalınan sorular ellerine geçtikten sonra asıl sınav için de çözdüler. kafaları dank etmedi mi "lan ben bu soruları hatırlıyorum bu van dam abimin çaldığı sorularla geçen seneki sorular aynı" demez mi insan???
--spoiler--
yaran repliklerden bi tanesi için:
a:yağmur atacanın polis babası
k:karısı
k:hani geçen gün yakalanan cinci hoca vardı ya ona noldu
a:yakaladık sonra saldılar herifi.nolcaktı ki?
k:ya bizim oğlanı da bi gösterseydik,dersi yapıyo da testlerde takılıyo*
polis baba sinir krizi geçirir,olaylar gelişir...
senaryosu, kurgusu, oyuncuları ve özellikle de soundtrackı süper film. ismail hacıoğlu, mert rolünde oldukça başarılı. espriler, ağlatan sahneler herşey süper. emeği geçen herkesin ellerine sağlık.
hayatımızı mahveden, bazen kendimizi yarış atı gibi hissettiren, hayatımızın en güzel günlerini bu iğrenç şeylere çalışarak geçirmek için hazırlanmış saçma bir yöntemdir.
gülüp eğleneceğim diye gittiğim ama ağzıma sıçan filmdir.
--spoiler--
1)ana hikayenin yanında yardımcı hikaye de gayet güzel işlenmiştir. kahkahalarla gülerken birden sahne değişimiyle hüzne boğuluyorsunuz bu filmde.
2)"manga-dursun zaman" şarkısı filmin finaline müthiş gitmiştir. o kadar zamandır dinlediğim şarkıyı aslında hiç dinlemediğimi farkettirmiştir bana.
3)üzerinden uzun zaman geçen lise yıllarını hatırlamak için ideal bir filmdir. diyaloglar, arkadaş ilişkileri çok iyi yansıtılmıştır.
4)bi de ayrıca film çıkışı insanda gazı kapatıp, kırmızı-sarı demeden anneye ulaşma isteği uyandırıyor.
5)son olarak da ismail hacıoğlu nun ayda aksel le ayna karşısındaki sahnesi esnasında salondan çıt çıkmamış, sahne geçildikten sonra ise burun çekme sesleri sessizliğe karışmıştır.
--spoiler--
sanki sahnelere özel şarkı yapılmış izlenimini veren, müzikleri birbirinden güzel olan film.*
1. Ogün Sanlısoy / Sınav (Koşu Başladı)
2. Nil Karaibrahimgil / Yaş 18
3. Gece Yolcuları / Babeyli*
4. Özlem Tekin / A) Şık
5. Duman / Yanıbaşımdan
6. Nil Karaibrahimgil / Havuz Problemi
7. Badem / Sen Ağlama**
8. Özlem Tekin / Gezegen X
9. maNga & Göksel / Dursun Zaman**
10. Bektaş ve Sırtlan / Hayat Okulu
11. Nil Karaibrahimgil / Rüzgar
12. Ozan Çolakoğlu / Anne Lütfen
13. Ozan Çolakoğlu / Üç Virgül Ondört
14. Ozan Çolakoğlu / Operasyon Tamam
müzik ve görüntü seçimleri ile etkileyici bir ömer faruk sorak filmi. eğitim sisteminin çarpıklığı, öğretmenlerin ve ailelerin yanlış tutumları, öğrencilerin içinde bulunduğu ruh hali, sınav tablosu içinde bütün yönleriyle işlenmiş. espriler çok iyi oturmuş. mekan seçimleri biraz avrupai olmuş. gülerken ağlatıp, ağlarken güldürse de, bu yönüyle insana manik depresif bir hal sergiletse de , içinde bir dolu kurgu hatası olsa da gidilip görülmesi gereken bir film.
herkesin hokkabaz'dan büyük bir beklentisinin olması ve bunun karşılanamaması üzerine cem yılmaz'a bak karşı komşunun oğlu neler yapıyor diye sahiplenilen ama bunu da sonuna kadar hakeden film.
ismail hacıoğlu aşmış bir oyunculuk sergiliyor,filmdeki uluç (volkan demirok) karakteri de komedi unsurunu sonuna kadar götürüyor.bunun dışında güven kıraç da mükemmel.
yer yer hüzünlendiren yer yer yardıran film,süresi boyunca hiç sıkmıyor.verdiği dürüstlük mesajı da işin cabası.
sanat yönetmenliğini, geçtiğimiz senelerde biri bizi gözetliyor yarışmasına katılıp, adı 07kaanla aşk dedikodularına karışan, yarışmadan uzun bir müddet sonra ise ömer faruk sorakla evlenen ipek sorakın yaptığı filmdir. ayrıca baş rol oyunclarının süper ünlü olmadan da yine iyi iş çıkarılabiliomuş demekki dediğimiz filmdir.
filmdeki herkesin bi yerlerde illaki oynamış olduğunu farkettiğimizde, oha ya filme bak herkes menşur, casta geel dedirten filmdir. ayrıca -neden bilmiorum- yağmur atacanın filmde dayak yemesi pek bir hoşumuza gitmiştir.
(bkz: devrimci pınar altuğ)
(bkz: bayanların genç sevgili takıntısı)
müzikleri cuk oturan film.
yalnız öss ye hazırlananlar izlememeli bence, ben atlatmış halimle kalakaldıysam.
önyargısız gitmek lazım, beklediğimden iyi çıktı.
gerçekten türk filmlerin arasında izlenilmeye değer bulduğum son zamanın en büyük sorunu olan eğitim sistemizi çok güzel bir dille anlatmıştır sınav filmi.Oyuncular arasında uluç rolünün replikleri gülmekten öldürüyor.filmin müzikleride çok hoş olmuş ayrıca.
bir ömer faruk sorak filmidir. ismail hacıoğlunun oyunculuğuyla göz doldururduğu ve kesinlikle bir takım ebeveynlere ders olacak nitelikte bir film. fakat gideceklere tavsiye, komedi filmi önyargısıyla gitmek beklenmedik bir şekilde gözyaşlarına boğulmanıza sebep olabilir. zira, yanımdaki hatunun hıçkırıklarıyla koltuğu sallaması buna en güzel örnektir. anam ne ağlamktı o bea!
bence bu konu hakkında yapılabilecek en iyi filmdi, özellikle ailelerle geçen diyaloglar bire bir aynıydı kanımca, yarış atları filan da hoştu işte. bi de van damme ı görünce baya kilit oldum, güzelmiş valla. para da istememiş söylentilere göre.
bugüne kadarki başarısız gençlik filmi denemelerinden sonra bu film, hem de hikayesinin merkezine öss'yi koyarak beklentileri karşılayabiliyor.
bu noktada, ömer faruk sorak'ı öncelikle konu seçiminden dolayı takdir etmek gerekiyor galiba. başarılı yönetimiyle de dikkat çeken sorak'ın, daha önce yönettiği vizontele ve gora filmlerinde var olan klip havası, tam da bu filmde yerini buluyor ve filme süreklilik ve tempo kazandıran en önemli unsur oluyor.
çok boyutlu olmasına özen gösterilen senaryo, oyunculuk gücüyle etkileyici bir biçimde işleniyor ve doğru seçilmiş müziklerle destekleniyor.
ancak film afişi, fragmanları ve fazlasıyla ön plana çıkarılan jean claude van damme sanki filme olduğundan daha basit bir hava veriyor ve biraz da belki gösterim zamanlaması filmin hak ettiği ilgiyi görmesini (bkz: hokkabaz) engelliyor. son olarak, filme bir konuk oyuncu olarak azami katkıyı yapan okan bayülgen'nin isminin jeneriklerde, afişte ve filmin internet sitesinde geçmemesi dikkat çekiyor.
sonuç olarak, her yönüyle izlenmeye değer bir film sınav.
ülkemizdeki genç ve yetenekli oyuncuları gözler önüne seren film. özellikle ismail hacıoğlu'nun performansı göz doldurmuştur. filmde hem ağlatıp hem de güldürmeyi başarmıştır. özellikle kavga çıkarmak için girilen diyalog yarmıştır;
sonuyla akılda iyi film olarak kalmasını sağlayabilen çakal film..iyi bi giriş vasat bi gelişme ve mükemmel bi bitişle akıllara kazınan lenf kanseri annenin sınavın başlamasını bekleyen oğlunun gözleri önünde ölme sahnesi iyi bağlanmıştır etkileyicidir görülmesi gerekendir..(ha bide çalınan sınav sorularına bakmayı reddeden gururlu arkadaşın sınav sorularına bakıp sırıtması ayrı bi muammadır.e yani soruları görmediydin sen ve dolayısıyla aynı sorular olmadıını da bilmiosun o pis sırıtış nedendir çözemedim)
