her turk filminde beklentinin altinda sonuclar elde ettigim icin artik turk filmlerine gitmeyecegim deyip de gittigim,bunun icin de pisman olmadigim,yuksek performansiyla beni sasirtan film.okan bayulgenin levent lemi karakterinin bence filmde pek bir anlam ifade etmemesi,jean claude van damme'in da sadece gostermelik kalmasi sonucu filmin cast olarak bizi gururlandiran oyunculari rollerine cuk oturan karakterleri ve basarili performanslariyla on plana cikmistir.filmdeki goruntu efektlerini cok basarili,muziklerini de filmle birebir uyumlu bulmusumdur.film komedi olmaktan ote,macera ve dramayla da birlesmis,ambiansi renklendirmistir.goradan sonra bu filmde de omer faruk sorak'i tebrik edesim gelmistir.izlenmesi tavsiye edilesi bir yapimdir.
türk sinemasının mehmet ali erbilden ibaret olmadığını gördüğümüz, görüpte çok sevindiğimiz ve bu genç arkadaşların gelecekle ilgili bize büyük ümit verdiği bir yapım olmuş kanımca.
yaş ortalaması 7 olan sinemada izlendiğinde ağlayanların yadırgandığı sürekli "o ne lan?" sesleri işitilen filmdir.filmdeki tek ve en iğrenç oyuncu tuğba büyüküstündür ama o bile diğer oyuncuları ve filmi gölgeleyememiştir.yarış atları sahnelerinin sayıları abartılmıştır ve son sayısal son sınıflar coğrafya dersi görmediğinden yazılı da olamayacaklardır.* ancak sıraladığım tüm olumsuz özellikler dışında çook güzel bir filmdir.çoğu bilinçsiz ailenin izlemesi gereklidir.çıktıktan sonra insanda test çözme isteği uyandırdığı da bir gerçektir.:)
izlemeyen herkezin kafasında hababam sınıfı, hayat bilgisi gibi yapımları akla getiren, bu yüzden de beklenen ilgiyi görememiş bir filmdir. izledikden sonra ise hayranlık uyandırmıştır. yoğun mesaj içerikli film, mesajını başarıyla ve güzel bir dille kitlelere iletmiş. bu film tüm velilere izletilmelidir, ki yaptıkları baskı sayesinde çocuklarını sokdukları durumu görsünler. herkezin hayatından bir parça anlatmış, harbiden de böyle oluyo dedirtmiştir. oyuncular müthiş performans çıkartmış, gelecek için umut vaadetmişler. kanımca filmin sonunun askıda kalması devamının geleceğine işarettir. izlenmesi gereken güzel bir yapım olmuş. emeği geçen herkezin eline sağlık.
bu gece izledigim filmdir. beklentisiz gittim. bu yuzden saskınlık yasadım. hem gulduren hem de aglatan bir yapım. filmin ilk sahneleri hayranlık uyandırıcı. oyunculuklar etkileyici. ismail hacıoglu, guven kıracgerceklik katmıs. muzikler tam oturmus. siyah beyaz efektler biraz fazla kacmıs. konu itibari ile verilmek istenen mesaj bence oldukca sert verilmis, iyi de olmus. o kadar sert ki; insan dusunmeden edemiyor farkında olmadan (farkında olmaya fırsat bile kalmamısken) neler yasamısız diye. sanslıyız, dostoyevskiokuduk. uzun vadede babam ve oglumvakası yasayacagız gibi geliyor bana. son olarak;
--spoiler--
lutfen anneniz agır bir hastalık gecirdiyse eger, gitmeyin. ya da hazırlıklı olun.
--spoiler--
yani izlerken öss ye hazırlık dönemimi hatırlatan ve aynı zamanda damardan müziklerle beni ağlatmayı başaran ender filmlerden birisi. (bkz: bravo ismail hacıoğlu)
özellikle (bkz: ismail hacıoğlu)kişisinin hayranlıkla izlendigi, şarkı secimi, uslubu, oyuncu yönetimiyle bravo dedirten filmdir.bir manga-goksel dueti olan dursun zaman sanki ilk defa dinlenmektedir.bu kadar olur.bu kadar yakışır bir finale bir sarkı.anne oglun ayna karşısındaki sahnesi yürekleri daglar.
--spoiler--
ben seni nasıl bırakıp gidicem
--spoiler--
empatide dibe vurulan andır bu işte.bittiginiz an..sanki sizin agzınızdan dokulmuştur o cümle ya da en acısı onu duymak zorunda kalmış oldugunuzu düşünmektir.
okan bayulgen'i özlemişiz bu arada.*.ha bir de (bkz: caner ozyurtlu)da dikkatle takip edilmelidir.
--spoiler--
film müziklerinin bu kadar yerli yerinde kullanıldığı öss gerçeğini yaşamış tüm bireyleri ve ve bu gerçeği onlarla birlikte yaşayan aileleri derinden etkileyecek, topluma ayna tutarak hem güldüren hem ağlatan(öyle bir kilit sahnesi var ki bademin sen ağlama şarkısıyla insanları gözyaşına boğan)kült film olmaya aday, okan bayülgenin de söylediği gibi başarısı kulaktan kulağa duyularak artan gişesiyle izlenmesi gereken bir film.
--spoiler--
yönetmeni ömer faruk sorak'ın 'bu kadar övgü alınca ben de şaşırdım filmi gidip ne var acaba bu kadar deyip tekrar izledim' dediği , yönetmenin bile kendi filmine inancı olmayan film.
hayati istediginiz veya istemediginiz bir sekilde etkileyen, sizin icin cok önemli bir sinavsa eger girmeden bir önceki gün,
yarin aksama salim nasil cikarim düsüncesiyle kendini yiyip bitirten, en nihayetinde yuvarlak cevap baloncuklari olusumu..
bir dakika öncesinde "sakinim lan ben nolucaksa olur, ölüm yok ya anasini satiym" derken,
iki dakika sonra surat kipkirmizi "ya kazanamazsam, sictim lan" nidalarini icinizde yanki yaparken ensesinden yakalayabilirsiniz.
ne olursa olsun sonucta,
"sanma ki su son üc saatte hic kimse ya da birisiyim.."
en sonunda az önce izlediğim ve dağıldığım filmdir. güzel mesajların güzel bir biçimde seyirciye iletildiği başarılı bir ömer faruk sorak yapımı. ismail hacıoğlu süperdi! annesiyle ilgili sahnelerde badem'in sen ağlama şarkısı ve manga'nın dursun zamanşarkısı son derece vurucu olmuştur.
ayrıca uluç karakteri bir harikaydı ve güven kıraç da çok başarılıydı.
türk sinemasında ilk defa öss'ye ve eğitim sistemine getirdiği eleştirel bakış açısıyla takdir edilesi, fakat okan bayülgen'in "fuck the system" temalı replikleri dışında pek bir hoşluğu olmayan klip tadında bir film..
--spoiler--
-sistem size belden aşağı vuruyorsa sizde ona belden aşağı vuracaksınız..
-düşünsenize..8 yıl ilköğretim 3 yılda lise eder 11 yıl.11 yıl boyunca bu çocuklara neden hiç dostoyevski okutmazlar düşündünüz mü?
bir şeylere uyanmasınlar diye!!
--spoiler--
Tuba Büyüküstün ve okan bayulgen'in rezalet oyunculukları olmasa daha da güzel olabilecek film. sen aglama sahnesinden başka göz çıkaran sahnesi olmasada yine de seyri güzel.
tuba büyüküstün-okan bayülgen diyaloglarındaki tıkanıklığın tuba b.'ün zannedersem filmin havasına yeterince girememekten dolayı idealist öğretmen gibi davranmanın donuk bir yüz ve mükemmel ancak duygusuz bir türkçe ile sahneye çıkan trt spikeri edasıyla davranmakla eşdeğer olduğunu zannetmiş olmasından kaynaklandığını düşünmekteyim ve filmin tek sırıtan yanı buydu bana kalırsa.onun dışında yakaladığı eleştirel bakış açısı,oyunculuklar ile senaryonun çok büyük oranda birbirini tamamlıyor oluşu gibi önemli başarıları bünyesinde bulunduran ve herkesin izlemesini şiddetle tavsiye ettiğim bir filmdir sınav...unutmadan bir de okan bayülgenin söylediklerine çok dikkat etmenizi öneririm...*
izlediğimde şok olduğum film. öyleki 4 yıl okuduğum okulumu bir anda karşımda gördüm. en çokta yiğit özgür'ün o okula gelip, benim bundan bihaber olmama üzüldüm. filmde oldukça güzeldi.
gülerken, bir anda duygusala bağlanıyorsunuz.
yalnız gözümden kaçmayan bir kaç sahnede yok değil hani. mesela öğle paydosunda, matematik öğretmeni, torununu alıp taksiyle capitol'e gidiyor. 1.si capitol okula 45 dakika mesafede. paydosta gidip gelemezsin. 2.si sen bir öğretmensin. oraya kadar en az 40 ytl yazar, git gel 80 ytl. nereden geliyor bu değirmenin suyu diye sorarlar adama.
hadi öğretmende para var, öğrencide onu taksiyle takip ediyor. olacak iş mi?
tahmin ettiğiniz gibi ben manyağım, böyle detaylara takıldım filmde. aslında iyi sinema eleştirmeni olur benden. yersen.
