televizyonda sık sık duyuyorum şu aralar. öğrenciler sınav stresinde diye. kendini kasan bünyelerin sivilce ve uçuk olarak dışa vurumudur bu stres hali. yahu güzel kardeşim, ne kasıyorsun kendini? kazanamazsan dünyanın sonu değil merak etme. Ailen seninle, dostların seninle. hem merak etme, asıl stres üniversite hayatında başlıyor. ailenden, arkadaşlarından uzaktasın. bilmedğin bir şehirdesin. ailene yük olmak istemiyorsun, iş bulman lazım. ev tuttun elemanlarla, muhtemelen çok kavgalar edeceksin. yeni ev derdi, yeni ortam derdi... bir yandan okul bastıracak. ilk sene rahatsın, çalıştın diyelim. ikinci senede ipleri kaçıracaksın elinden arkadaşım. sonra 1.8 stresi başlayacak. okulu uzattığını ailene söyleme derdi başlayacak. Saçlarınız stresten dökülecek.
kısacası sınav stresi yoktur, duygu sömürüsü yapmayın. sınavı kazanamazsanız bahaneniz de hazır " stres yaptım". Aileniz de muhtemelen "bizim çocuk çok çalıştı ama stres yaptı, ondan kazanamadı" diyecektir. kazanın üniversiteyi, görün stres nasıl oluyormuş. Hadi bakalım...
sınavın olası başarısızlık ihtimali korkusundan çok, yalın bir meraktır aslında sınav stresi. çağresiz olduğumuzdan dolayıdır ki, hemen sisteme bok atmalar başlar. yok abd de böyle şeyler yokmuş, yok orada sana bir soru soruyolar sözel sen de felesefe yapıyorsun da seni işe alıyorlar falan. burslar geliyor kızlar ortam vsvs.. oysa ki bizler sistemin ne kadar yozlaşmış olduğunu bildiğimiz halde, ne kadar gereksiz oluğunu bildiğimiz halde çalışmaktan başka bir çaresi olmayan bir gençliğiz. sınav saçma. mantığa dayalı değil. analiz-sentez yapmamız istenmiyor bizden. sadece birkaç gerizekalı matematik-fizik profesörünün buluğu kurallarlar-formüller dahilinde birşeyler yapmamız isteniyor. bizler farkındayız. bireysel anlamda saçma. ama toplum bazında da tek çare. eğer bir komisyon kursanız ve deseniz ki, oturt karşına geçleri sor sorularını, ahlaklarını ölç. kalitelileri üniversiteye al. ne lan bu karpuz mu seçiyonuz? öss saçma olabilir ama adil en azından. her neyse, ne diyordum. sınav stresi genelde başaramayacak olanları bağlar. başaracağına inanan varsa ne ala...
netice de sınav stresi insanın kendine yakışanı giymesidir ve berbat birşeydir.
Kişinin ilkokuldan üniversiteye kadar yaşadığı durumdur, heyecandır. Belki de hayatı boyunca daha önemli olaylar karşısına çıkacak fakat bu kadar stres altında kalmayacaktır. Çünkü bu hayatı yönetme, yönlendirme sınavıdır ki bu yaşlardaki bireyler için oldukça büyük bir yüktür, sorumluluktur.
Kazanamazsam ne yapıcam sorunu kişiyi kemirir, ciddi manada acı verir. Haklıdır da acı duyması çünkü kimisi için ikinci bir şans yoktur hayatta, tek seferde başarmalıdır bunu. Her yıl milyonlarca öğrenciyi bu duruma çeker sınavlar.. Aile de kendince haklıdır aslında; sadece oturup çalışacak, ekmek elden su gölden, taş taşı demiyoruz ya diye düşünürler, onlarda kötülüğümüzü istemezler de işte biz anlamayız. Biz zaten odaklanmışlığımızdan dolayı duymayız dediklerini, duysak da kötü algılarız, evet.
Herhangi bir stres değilki bu hemen atlatılsın. Tek çıkış yol, stresi yaşamak, hissetmekten geçer. Çünkü sınava girmeden geçmez bu stres.
Benim gibi olan tüm öğrenci kardeşlerime başarılar diler, hayatta hep doğru yoldan yürümeleri dileğiyle bu yazıyı sonlandırırım.
Nefes almanın basit sanatını hatırlayın. Birkaç ağır nefes alın ve zihninizin verdiğiniz nefesle birlikte gevşemesine izin verin. Basit bir meseledir fakat sınav paniği ortaya çıktığında kolaylıkla unutulabilir. Olumlu şeyler düşünün. Sınavdan iyi sonuç almanızı engelleyecek en iyi şey olumsuz konuşarak kendinizi panik etmenizdir. Olumlu şeylere odaklanın. Bunu yapabileceğinize kendinizi ikna edin. Ayrıca sınavdan 100 üzerinden 100 alamazsanız bunun dünyanın sonu olmayacağını kendinize hatırlatın.
