çok çalışkan, biraz da ukala ve kendine güvenen öğrenci; "hehe gelin bakalım sorucuklar... bu güne kadar hangi soru kaçmış ki benden bunlar kaçsın. sonra gelsin 90'lar-100'ler... nıhıhahahahaha"
çalışkan, ama panik öğrenci; "allahım her şey gitti kafamdan. hiçbir şey hatırlamıyorum.. nerdeyse adımı bile unutacağım heyecandan. sahi numaram kaçtı benim... bak o da gitti iyi mi aklımdan..."
tembel öğrenci; "aman yaaa sabahın bu saatinde de cık cık cık cık... gerçi bana saatte farketmez ya neyse... kim yanıtlayacak şimdi bu soruları?.. hoca kopyaya göz yumsa bari şu çaprazda oturan çalışkan arkadaştan bir şeyler yazabilir miyim ki?... yok yok o cimri zaten hiç göstermiyor ki kağıdını.. neyse yaa o değil de aksamki maçta fena yenildik.onca transfer para derken gitti işte kupa. teknik direktör kovulmadan kendi istifa etse bari kurtarsa şerefini..."
o an sizden önce kağıdı alan arkadaşınızı düşünürsünüz ve ilk muhabbet her zaman şudur ;
- zor mu lan ?
+ zıçtık oğlum zıçtık yaaaa
- laaan harbi mi diyon amk.
+ vallahi billahi bu ne amk ya.
- oğlum ben dedim size bu herif bir ibnelik yapar diye.
oha sorulara bak gene kaldık ya,
neyse baya zor galiba kimse yapamazsa yalnız değilim,
oha lan herkes bişeyler yazıyo vay inekler,
kendi kendine konuşacağına sen ne b.k yicen onu düşün şimdi,
öndekine tekme atara;
ne yazıyon lan bana da göster azıcık bi soru yapıyım bari. bak hayvan herif bak hiç duyuyo mu
"abi yine fizikte sıçtık. şurda bir şekil var ama ne lan bu. balkon varmış. topu yerden atmışlar. 0,2 saniye topu görmüş balkondaki. balkonun yerden yüksekliği nedir? iyi de bunun fizikle ne ilgisi var ki?" sonra da kurtarmaya girdim. aynı tas aynı hamam.
