Artık çoğu kişi bitse de gitsek havasıyla bakıyor hayata. Sıkılmak bunalmaktır bence. Hayattan, yapılanlardan, yapılamayanlardan, düşüncelerden ve insanlardan.
küçük de olsa yaşamaktan zevk aldığı bir anı beklemek insanı herzman mutlu eder. eğer bu sabah uyandığımda bu akşam için bir planım olsaydı, bir arkadaşım gelseydi ya da gece 1-2 ye alınmış bir halı saha maçı bile benim bütün birgün mutlu olmamı sağlayabilirdi. fakat durum şu ki sıkılmanın temelinde amaçsızlık var. işte bu gerçeği anladığım dakikanın akabinde sahip olduğum tüm beyin hücrelerini kendime gün içinde kısa vadede ve yapmakatan hoşlanacağım bir uğraş bulmaya zorladım. önce bir kaç arkadaşıma telefon açıp "olum lan ne ayaksınız." şeklide barzoca konuşmalar yapıp bir atraksiyon var mı yokmu öğrenmeye çalıştım. sıkıntımın geçmemesi beni tatmin etmeyen bu görüşmelerin sıkıntıma sıkıntı kattığını bana söylüyordu. saatin durmadan ilerlemesi sıkınıtımın da bir çığ gibi büyümesine neden oluyordu.
dahası var. zamanı internette sörf yaparak msnde lak lak yaparak ya da sözlükde enry girerek geeçirebilirdim. fakat inanın ki bu sıkınıtyı sadece olduğu gibi itelemekten öte bir işe yaramazdı. benimse bunu tamamen ortadan kaldırmam gerekiyordu.
bu kadar boş konuşmanın beraberinde içtiğim çaylar mesanemde yüksek oranda bir tazike neden olduğundan buna bir son vermek amacıyla tualete gitmiştim. ve olan oldu! işlemin bitişinde, anemin koyduğu "ıslak zemin" tabelasını da görmemiş olmamın verdiği bir dikkatsizlikle ani bir dönüş yaparak kaydım ve kafamı klozetin kenarına çarptım. ve aniden "o" beynide belirdi. hayatımı değiştiren icadım. "akım kapasitörü." koşarak öbür odaya geçtim ve zamanda bir iki küçük yolculuk yaptım.
uğruna yaşanacak bir şey bulamamaktan kaynaklanan ruh halidir. her insan hayatlarının belli dönemlerinde hissedecek bunu. kaçarı yok. bitmez. bitmiyor işte. o karanlık ve o sıkılmışlık kemiklerine işlemiş insanoğlunun. dinmiyor. bitmiyor. ne zaman ki bizi tutsak eden zincirlerimizi kırmak için cesaretimizi toplarız, ancak öyle kurtulabiliriz. aksi halde bu hep devam edecek.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1996791/+
hep aynı yerde oturmayın. bazen ben değişiklik olsun diye oda değiştiriyorum. yan koltuğa falan geçiyorum, hiç canım sıkılmıyor. tavsiye ederim. evet.
