baba ne bundan diye cevaplanabilecek cümle. evet cümle. derin yapıdaki özneyi görmüyor musunuz. ben görüyorum. o da beni görüyor. naber özne annenler nasıl ?
geçen hafta patronuma artık yarım gün çalışmak istediğimi söylerken kurduğum cümle. çok rahat kasmadan direk adamın yüzüne: çok sıkıldım bu ofisten dedim. dumurdan dumura uğradı, sonra da okey nasıl rahat edeceksen öyle olsun dedi.
bıkmıştın sefaletten, nefes almaktan, vermekten
onun haberi bile yok ne kadar çok sevdiğinden
bıkmıştın okullardan, ceketten, kravattan
seni hep zorluyorlar, ruhunu istiyorlar
..
bıkmıştın reklamlardan içi boş şarkılardan
sözlüde terlemekten maçta yenilmekten
bıkmıştın savaşlardan tek başına koşmaktan
bu şarkıyı dinleyenden ve onu söyleyenden
yayınlardan, sayımlardan, korku içinde olmaktan
kalabalık otobüsten, yürümeyen trafikten
o partiden, şu heriften, hep zam gelen kasetlerden
aet'den, kaidelerden, önündeki engellerden....
Sıkıldım dediğimde; Anneannem şöyle derdi;
''Sıkıldıysan götüne teneke bağla da gez'' Hala bu yöntemi kullanıyorum. Çok etkili. Tavsiye ediyorum efem. (bkz: beyin bedava)
Aynı masa, aynı ekran,aynı karşı masa ve oturanı, yüzyıllık değişmeyen gazete haberleri, aynı eller. Şehirlerin, ekonominin mekanikleştirdiği beden. Fikren uyuşmuş bir beyin. Dışarıda son seks şarkılarını söyleyen cırcır böcekleri. Ve cırcır böcekleri son seks şarkılarını söyleyip ölürken içeride dilsiz ve şarkısız bir beden bıkkın ve sıkıntılı.
Haftanın tek izin günün bitirdim biraz önce. Twitter'daki gereksizlere dayanamayıp hepsini bir çırpıda sildim, artık kimseyi takip etmiyorum. birkaç kez film seyretmeye yeltendim, o da olmadı, tüm filmleri sildim. Uyumaya çalıştım, o da olmadı. Msn'e baktım hep aynı, konu mankeni gibi duran, çoğunu tanımadığım insanlar. Sonra bahçeşehir üniversitesi'nin özel yetenek sınavı için hazırladığım portfolyo takıldı gözüme, "ne gerek var ki?" dedim. Ben orada öğrenci değil, hoca olacak adamım, bildiğimden fazlasını mı öğretecek sanki bana orası? Onu da savurdum attım odanın ortasına. Oturduğum yerden kalktım, koltuğum paramparça olmuş, peki neden? Bütün gün mal gibi burada oturup, klavyeyle dünyayı kurtarmaktan, millete laf yetiştirmekten başka bir iş yapmadığım için. Sonra yüzümü yıkamaya gittim, aynada gördüğüm surata "siktir!" dedim ve gelip tekrar bilgisayarın karşısına oturdum. Ya ne yapıyorum, bu entryi giriyorum. Değişen bir şey yok, sıkılıyorum.
