tam bir ızdıraptır. hele işin henüz birinci günündeyseniz ve sıkıntıdan patlıyorsanız çok fenadır, "nasıl çalışacağım yaa ben burada" diye sorarsınız kendi kendinize. paraya ihtiyacınız olduğu için bırakıp gidemezsinizi de. çok fena bir şey yaa....
edit: çalıştığım yerde tek kişi olmak da ayrı bir sıkıcı durum. yaşıtım bir başka kişi olsa muhabbet ederiz ama patronum benden 15 yaş büyük, ara sıra uğruyor falan. bense 6 metrekarelik ofiste öylece oturuyorum.
sıkıcı bir işte çalışmak insanın kendi başına getirebileceği en etkili işkence yöntemlerinden biridir. hele ki iş arkadaşları da sıkıcılıktan nasibini almış ise durum daha da zorlaşır. hatta çekilmez bir hal alır. ne var ki bu tecavüzden kaçmak mümkün olmadığından zevk alıyormuş gibi görünülür. ülkemde bir çok insanın "ben bu işten memnun değilim" deme lüskü yoktur. ev geçindirecektir, çocuğun okul taksitleri vardır, ninenin hastane masrafları vardır gibi...
