sıfat

    1.
  1. gramer terimidir. bir ismi niteleyen, belirleyendir. ön ad'dır. sokak dilinde; kılık kıyafet, dış görünüm anlamında kullanılır. "hay senin sıfatına tüküreyim!" der gibi.
    2 ...
  2. 4.
  3. sıçılası yer
    sıfatına sıcaym
    2 ...
  4. 6.
  5. bazen hangi sözcüğün önüne getireceğimizi bilmediğimiz için zarflarla karıştırdığımız sözcük türü. "çok televizyon izleme." cümlesinde olduğu gibi. çokluk televizyona ait bir sıfat mı yoksa izlemeye ait bir zarf mıdır? doğrusu: "televizyonu çok izleme"dir.
    1 ...
  6. 3.
  7. 2.
  8. 11.
  9. hangi yüklemin eksik tümlecinden çıktı bu hayat?
    hangi belgisiz, hangi kaygısız sıfat niteledi bizi, uykumuzda bile..?
    1 ...
  10. 12.
  11. boşluğun tam ortasında düşmeden öylece duruyorum. tanıdığım herkes hayatını kurup köklerini salarken toprağa, ait olurken, sıfatlanırken, ben kaybettikten sonra neler olduğunu bile hatırlamadığım eski sıfatlarımı bulmaya çalışıyorum. çabalıyorum.
    0 ...
  12. 15.
  13. yüz anlamında kullanımı bünyeye garip bi' haz vermesiyle, gözünü sevdiğim türkçe nidaları attırır.
    0 ...
  14. 13.
  15. isimlerin ya da diğer sıfatların önüne gelerek onları miktar, sıra, konum, renk, biçim gibi çeşitli yönlerden tanımlayan, tarif eden sözcük türüdür.

    örnek olarak ; kırmızı ceketimi giydim.

    sıfatın nitelendirdiği sözcük grubuna; sıfat tamlamaması denir.

    geri kalan bilgiler için: https://tr.wikipedia.org/wiki/S%C4%B1fat
    0 ...
  16. 14.
© 2025 uludağ sözlük