25 Haziran günü istanbul'da kendisini hissettiren yaz günüdür.
Aklımda taze bir duruşmanın dumanıyla attım kendimi sahile. Sahi sarayburnu ne de güzel ışıldıyor gözlerimin ta içine. Birkaç nefes sigara sonrası çocukluğumun halk konserleri de başlayacak gibi duruyor gülhane'de. Ulan istanbul, iyi dinle beni şimdi;
Kan-ter içinde, bir kabustan uyanır gibi kan-ter içinde, koynundayım şimdi. Sus istersen sen de farketmez. Hem ben ne zaman, kimin koynunda kan-ter içinde açtımsa gözlerimi, sustu ve suskunluk oldu sonrasında sanki. Hayır, sayıları çok değiller. Bir sen, bir de gözleri senin marmaran gibi bakan öteki; Sen dahil ikiniz hepsi hepsi.
şimdi, inadına bineceğim ilk vapura ve suya sürtünürken üşütecek tenimi rüzgarın. Uğultulu bir rüzgar gibi deleceğim, yalnızlığını.
