guns'n roses'ın paradise city adlı şarkısını sıcak bir istanbul günü ile bütünleştirme durumudur.
asfaltın üzerinde buğusu tepedeki güneşin... denizdeki ışıltısı ise gözlerinizi kamaştırmak için pek meraklı. karşınızda çamlıca tepesi alabildiğine yeşillikle örtmüş mahrem yerlerini. sonra sağ tarafta beylerbeyi zarafetini de kuşanmış. sonra boğaz köprüsü ki bir kıtadan, bir kıtaya dost eli gibi uzanmış... deniz kenarında balık tutan orta yaşlı insanların misinalarında parıltısı bir an güneşin. ve "derya kuzusu bunlar" diye seslenişi bir balık tutucusunun, tuttuğu balığın iskorpit olduğunu görmesinden hemen önce. sonra ılık bir rüzgar teninizde hissettiğiniz kıyafetleriniz izin verdiğince. tam da o anda bir yankı kulaklarınızda ince, tiz sesi ile axl rose'un "take me down to the paradise city..." sonra hemen devam ediyor durmaksızın... "where the grass is green and the girls are pretty oh wont you please take me home..." içine işliyor insanın böylesine bir manzara eşliğinde böylesine bir şarkı ve yükleniyor şarkıya ister istemez sıcak bir istanbul gününün anlamlılığı...
