Cemal Süreya' nın Afyon Garı' ndaki isimli şiirinde anlatılan, evini de süt tozu ile boyamış adamdır.
Afyon garındaki küçük kızı anımsa hani,
Trene binerken pabuçlarını çıkarmıştı;
Varto depremini düşün, yardım olarak batı'dan gönderilmiş bir kutu süttozunu ve sütyeni.
Adam süt tozuyla evinin duvarlarını badana etmişti,
Karısıysa saklamıştı ne olduğunu bilmediği sütyeni,
Kulaklık olarak kullanmayı düşünüyordu onu kışın;
Tanrım gerçekten çocukluk günlerinizde mi?..
Eşiklere oturmuş bir dolu insan,
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
