Sütyen denilince Cemal Süreyya şiiri geliyor aklıma....
Afyon garındaki küçük kızı anımsa, hani,
Trene binerken pabuçlarını çıkarmıştı;
Varto depremini düşün, yardım olarak Batı'dan
Gönderilmiş bir kutu süttozunu ve sütyeni.
Adam süttozuyla evinin duvarlarını badana etmişti,
Karısıysa saklamıştı ne olduğunu bilmediği sütyeni,
Kulaklık olarak kullanmayı düşünüyordu onu kışın;
Tanrım gerçekten çocukluk günlerinizde mi?..
Eşiklere oturmuş bir dolu insan
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
Sutyenin sutyen olduğunu öğrenene kadar bende ki tip. Ne var amk yanlış bilinemez mi duzelt o zaman. Gözümüze soka soka üstelik bile bile şarj a şarz diyenlere etmezsin bu kadar küfrü.