Ve yine var olmayan namustur. Şahsen benim yok. ilk başlarda kum torbasına bağlayarak bu hususta çalıştım fakat tutkunun olmayışı beni yavaşlatıyordu. Daha sonraları tutkunun var olduğu sahalara gerçek sahalara daha fazla önem vermeye başladım. Ve olanlar oldu, artık sütyen kopçasını tek elle olabildiğince hızlı açıyordum ama bu kazanımla birlikte bir şeyi kaybetmiştim: namusumu.
Bir kopça açtı diye namus gitmez de, o kopçanın bin bir türlü çeşidi var. Plastik geçmelisi, kancalısı, gizlisi, önden kopçalısı vs. vs. Var oğlu var. Bunlarla baş edemezsiniz. Boş verin tek elle açmayı. Ya hatun açsın yada siz iki elinizle açın. Tek elinizle sütyeni açıp tecrübelerinizi açık etmeyin. Hatunun kafada soru işareti oluşturmayın. Bırakın hatun sizi keşfetsin.
