yığınla sanat filmi izleyip farkındalığa varabilen, kemal sunal filmleri izleyerek komboyu tamamlamış oluyor. ilginç bir tanım oldu. anlatmak istediği, düşünmek ve gülmek eylemlerini ayrı ayrı veya birlikte, yapabilen insanın; zevk alacağı ve sıkılmadan milyon defa izleyebileceği film.
--spoiler--
+ ya anlatsana çatlayacağım meraktan. ne işi var bizim kumandanın bu evde?
- kumandan senin süt annenin abisiymiş!
+ o zaman süt kumandanım oluyor o benim! gidip elini öpeyim!
--spoiler--
--spoiler--
afife karakterinin hakikat deyişi için izlenmelidir bu film. bir de filmin en kötüsü sanıldığı gibi kerami bey değil kızı bihter'dir. babasının sırrını öğrendikten sonra bu oyuna alet olmalar, şaban'ı odaya çekip duygularıyla alay etmeler. kalleş karı!
--spoiler--
--spoiler--
şaban arkadan "gulyabani"nin yaklaştığını görür; kumandanı henüz görmemiş olup ona fırça atmaktadır:
- gulyabani diye bir şey yoktur!
+ vardıııırr...
....
az sonra kumandan "gulyabani"yi görüp feci tırsar ve şaban'a karşı olan tavrından çark eder, çok yumuşar:
- süt oğlan bilirsin seni hep sevmişimdir...
+ babamı???
--spoiler--
