Süryanice, Pers imparatorluğunun resmi dillerinden biri olan Aramcanın bir lehçesidir. Bu dil Kuzey Mezopotamyada ve eski Antakya çevresinde konuşulurdu. Birinci yüzyılda bu bölgelerde birçok kişi Hristiyanlığa ve isa Peygamber'e iman etti. Süryanice yazı dili olarak ikinci veya üçüncü yüzyılda geniş çapta kullanılmaya başlandı.
isa peygamber zamanında Antakya surlarının içinde kullanılan yaygın dil Yunanca olsa da surların dışında yaşayan insanlar genelde Süryanice konuşurdu. Bu dönemde, isa'nın havarileri onlara vaaz etti ve Hristiyanlığı kabul ettiler.
Elçilerin işleri 11:20, 21
Kutsal kitabı kopyalayarak, korunmasına yardımcı olmuşlardır. Peşitta da denilen bu Süryanice kopya, Kutsal Kitap metninin kopyalarının en eski ve en önemli örneklerinden biridir. Kutsal kitabı ayırmamış, 4ünü de birleştirmişlerdir.
Günümüze kadar ulaşan diğer el yazmaları Sina ve Cureto mukaddes kitabın Süryanice kopyalarıdır ve M.S 5. yüzyıla tarihlenirler.
