arkada bıraktığımız, çocukluktur. bir yandan için gider, diğer yanda babanın, -bu ne olum bu kadar para verilir mi? sözüyle olgunluğu yaşarsın. sonra eve ülker çikolatalı gofretle dönersin, işte öyle bir şey.
Yalnız olmadığımI görüp sevindiğim durum. toto ile mutlu olurduk. Kinder ile havalara uçardık lan. Şimdi benim 5 yaşındaki birader beğenmiyor kinderi, nutella istiyor amk.
Magnum yemenin de imkansız olduğu yıllardır. Bu lezzetler yıllarca yedirilmedi bize ayda yılda bir alındı. O kadar mı fakirdik! Elin iki yaşında bebesi ipad kullanıyor gözümün önünde şimdi.
her şeyin kıymetinin bilindiği bir çocukluktur. büyüyünce bu çocuklar paraları olsa da lüks bir şey alınca yine çok sevinirler. maddeye insandan daha çok önem vermezler.
bir sürpriz yumurta parasına 3 toybox ederdi. sakızı da vardı hem toyboxun 3 ayrı oyuncak çıkardı. bu yüzden toyboxun yanında sürpriz yumurta biraz daha lükstü.
90lu yılların çocukluğudur. Çikolata hiç önemli değildir, hemen oyuncak yapmaya çalışılır, gerekirse saatlerce uğraşılır. Yapılınca ise einstein edasıyla fuck yeaaa denilir. ***
o dönemler ne güzel dönemlerdi. Hatırlıyorum da daha şok migros gibi şeyler yoktu içerenköy carrefoursa bile yeni açılmıştı. Özetle büyük marketler ve AVMler yoktu ama insanların yüzünde daha bir mutluluk vardı ve herkes birbiriyle konuşurdu.
Belki de hayatımıza facebook,twitter bir yana daha internet bile girmemişti ama biz hugo'yu izlemekten mahalle maçları yapmaktan,düşüp dizimizi yarmaktan çok mutluyduk.
Düşünün öyle bir dönemdi ki sürpriz yumurta lükstü lcwaikiki giymek demek mahallenin zengini lafını yemek demekti. Maç sonrası gider bakkal nurettin amcadan cappy alırdık çok güzeldi o günler.
Şair diyor ya biz büyüdük ve kirlendi dünya gerçekten de öyle biz büyüdük ve kirlendi dünya...
Benimki böyle bi çocukluktu. hele de kinder en sevdiğimdi. içi sütlü çikolata falan. ben oyuncağında değilim çikolatası yeterdi.
( bkz: işçi cocuğu olmak )
( bkz: memur çocuğu olmak )
fiyatını hakeden sadece kinder vardır, en pahalısı da odur.
iki toybox da bir ekmek parası ama asıl onun içinden bir şey çıkmıyor. plastik bir ürün çıkarsa şanslısınızdır, onun haricinde hep kağıt parçaları çıkıyor. diyorum ben toybox çok bozdu, bayaa bozdu, bozdu yani önünü alamadık öyle bozdu.
bu arada umarım, kinder ile nutella arasındaki ortaklığı popiler anlamaz, yoksa güzelim yumurtanın sonu da nutella gibi olacak, ona acıyorum.
fakir edebiyatına gerek olmayan çocukluktur. ailenizin ne kadar parası olursa olsun farketmez kinder süpriz yumurta çocuklukta lüks gelirdi bize ( tabi babanız milletvekili değilse ) zira nerdeyse günde 2 tane aldırırdım ama lükstü o. aynı şekilde magnum da öyle , hatta gçenlerde dondurma alırken bi an magnumdan elimi çektim çocukluk psikolojisiyle sonra dedim lan ben mal mıyım amk koca adam oldum la artık lüks değil al ye dedim.
sonuç : çocuklukta bazı şeyler lüks gelir , abiler daha bi uzun görünür , kapılar yüksektir , merdivenler korkutucudur , telefon imkansızdır...
