çocukluk yıllarımızda bahsi sık sık geçen şahsiyettir. ne çektik onların "örnek davranışları" yüzünden. komşunun oğlu takdir almış, denemede ilk beşe girmiş, komşunun oğlu çok temiz ve ahlaklı bir çocuk vs. arkadaş çocuğu ben tanıyorum * fırlamanın önde gideni. ebeveynlerin sık sık örnek olarak gösterdiği o çocuklar çok sinir bozucudur. tribünlere oynayan komşu çocuğu seni unutmayacağım!
şu an aynı üniversitede okuyup benden daha kötü bir bölümde okuyan çocuktur.
bütün dengeleri alt üst ettim.o kaymakam ben öğretmen olacakmışım sadece sözde.
şimdi o 2 yıllık anestezi okurken ben paşalar gibi 4 yıllık pdr okuyorum.
hiç sevmem zaten komşunun çocuklarını.
- bak ayselin oğluna.
+ ne var varmış oğlunda.
- subay olmuş gördün mü?
+ ee nolmuş.
- işte sen de çalış ol bak hayatı kurtuldu çocuğun.
+ hee tamam anne.
onu sadece siz bilirsiniz. şerefsizin, karaktersizin biridir. ama dışarıya iyi görünerek, milletin gözünü boyamıştır. şunu unutmayın; onun annesi de, sizi örnek gösteriyor.
