buyrun benim. Kendimi bildim bileli adımı ilk duyduğunda doğru söyleyen olmadı.
Okulda öğretmenler yoklamada adımı yanlış söyleyince hep alay konusu oldum.
Bir sürü lakabım oldu.
Bu lakaplar bana yapışıp kaldı.
Adımı söyleyememektense bana müb demeyi tercih etti herkes.
Hayır adımıda çok severim çok ender anlamıda çok güzeldir.
en zoru da herkese tanıştığında imla dersi vermek adının anlamını açıklamak.
Edit: kardeşim küçükken bibiş derdi büyüdü kocaman oldu hala bibiş der.. O derece yani.
en rahatı kaan ile kağan olsa gerek. pek bir fark yok zaten. ancak kutay ile kuttay vardır ki devamlı uyarılırsınız. o aradaki fazladan bir t harfi kavga sebebi bile olabilir.
+isminiz ne?
-nurşah
+gülşah?
-hayır nurşah
+nurşen?
-... o isim içinde e harf var mı bi bak bakalım?*
nur-şah. kodlayabilirim isterseniz?
bi kaç kez kodladım. çoğu kez de yalan yanlış yazdılar. önemli değilse düzeltme yapmadım. bunaltıyor bi yerden sonra. bu duruma çok sinir olmuşluğum da vardır.
benim ismim
utku
ama genelde eski nesil bu ismi kabullenemez, daha doğrusu telaffuz etmeyi beceremez ve 'umut, ufuk' şeklinde ifade ederler.
mesela:
bir tren yolculuğu esnasında;
-isminiz nedir?
-utku
-nasılsın ufuk?
-ufuk değil utku
-yolculuk nereye umut.
bu durumda kalan kişilerin isimlerine bazı örnekler: Fazlı ( bu isim Fazıl olmaya mahkumdur), Hayrünisa ( Hayriye ), Simge (Sinem), ceylin (ceylan), ....
- isminiz ?
+ sarp.
- serap ?
+ hee serap hatta ben ibneyim, kızım hatta bak bakim benim gibi sakallı bi serap gördün mü hiç ?
- pa.. pa.. pardon kodlar mısınız ?
+ se a re pe. allahım ya ...
-isim neydi?
-erdi.
-ferdi mi?
-erdi!
-erdinç mi?
- edirne rize diyarbakır istanbul yani erdi tamam mı anladın mı?
- anladık be salakmıyım ben?
-!^^+'^+%%%+&
ismin ne yavrum?
-beyza
-gel feyza buraya bana bir çay getir.
-....
-ismin ne çocuğum bakam?
-beyza
-berna bak isim adaşın gördün mü?
-....
-ismin ne lan senin?
-beyza
-hiç duymadım dersem inanır mısın? (bunu diyen arkadaş asla doğuluları kötülemeden söylüyorum ki doğuluydu orada yaygın bir isim değilmiş)
-inanmam !
komik bir durumdur. daha komiği gayet düzgün hiçbir isme benzemeyen bir isme sahip olup da onun karıştırılması. hadi karıştırıldı, karışan ismin farklı cinsiyetten bir isim olması. kim yapar bunu? tabi ki emeklisi gelmiş lise öğretmenleri.
din dersi, yazılı okunuyor:
-cengiz , kaç bekliyosun?
sınıfta sessizlik.
-cengiz kaç bekliyorsun?
-hocam cengiz diye biri yok bizim sınıfta.
-nası yok be, cengiz zabazibi.
ben: (iç ses) hay amk mal bu adam.
-hocam, zabazibi benim ama adım cengiz değil deniz.
-aa pardon. benziyo ya karışmış.
Ben: evet hocam haklsınız. cengiz de zaten kız ismi çünkü, gayet doğal.
hoca: bu arada 40 almışsın.
-evet beyefendi isminizi alabilir miyim?
+duran
-peki turan bey şimdi..
+turan değil duran.
-(seri bir şekilde) pardon orhan bey.
+orhan değil. duran ulan duran!!
-sakin olur musunuz beyefendi??
(ulan beyin yoksa kulaktamı yok? 50 kere söylenmezki bir isim arkadaş)
not: Netice de işe giremedim tabi. bırak işe girmeyi, formu bile dolduramadık.
