Nasıl olalım be kardeşim? Hayat bazan insana vurdukça vurur, zaten kalbin firaktır, aşırı hassassındır, geldikçe gelir.
Hadi kendi şeylerimi geçtim, alıştım artık. Kimleri seviyorsak maddi ve manevi başından dert eksik olmuyor, bu da bana yansıyor. Üzülüyor, mutsuz oluyorum.
Bi' haber geldi, bıraktım rakıyı sofrayı, kalktım gidiyorum. Akran olduğum ama kardeşim gibi gördüğüm, oturup konuştuğumuz buluşup içtiğimiz bir kız arkadaşım daha 26'sında mıdır 27'sinde, kanser teşhisi konulmuş. Dünyanın en şen şakrak insanı oysa.
Ben böyle hayatın, böyle bahtın... Pek üzgünüm, pek mutsuz.
