Ortamda hep ilgiyi bekleyen kişidir ilgi dağıldığında çocukluklar ve saçma espiriler ile ilgiyi üstüne çekmeye çalışan x kişidir. Her insanın etrafında civarında bulunan ve derhal yok edilmesi gereken insan benzeri gdo onayı ile üretilen çok şükür seri üretimi yapılmayan türdür.
sıkıcı olmanın sınırlarını zorlayan insanlardır. bir süre sonra dahil oldukları grupta istenmemeye başlarlar. grubun en iyi kalpli elemanı bile hakkında "onu çağırmasak mı yarın" gibisinden şeyler söyler.
böyle tiplerin çoğu da olmak istediği kişiyi anlatır aslında. kendisi hakkında anlatacak pek fazla şeyi yoktur, hayallerini anlatır. zaten kendisi çoktan inanmıştır bu hayallere, karşısındakinin de inanmasını ister. inandırana kadar da uğraşır.
hayattan soğuma nedenidir. karşısında 3 cümleyi peşpeşe söyleyemez hale gelirsiniz ve sonra hiç bir şey anlatmamaya başlarsınız. ağzınızdan sadece evet....evet...evet.. öyle mi.. hıımmm. gibi kelimeler çıkar olur. ama işin ilginci o bunu farketmez bile. kendi küçük dünyasının aksiyonları ile o kadar meşguldür, kendini dünyanın o kadar merkezine konuşlandırmıştır ki ne yapsanız boş. az görüşmekte fayda vardır.
bir de ben şunu farkettim. bir insanla ilişkiniz başlangıçtaki ilk görüşmelerde nasıl başlıyorsa öyle devam ediyor. diyelim ki bir ilişki karşınızdakinin bir sorununda mütevellit dinleyerek başladı, o ilişki sittin sene öyle gidiyor. siz hep dinleyici konumunda olmaya başlıyorsunuz. başlangıçta ilgiyle dinlediğiniz için o kişi bundan sonra herşeyinin çok ilginç olduğunu düşünüp, anlatıp sizden de aynı ilgi ile dilemenizi peşin olarak bekliyor. kenidini yaşadıklarını çok önemli sanmayı başlıyor falan.
o kadar kendine dönüktür ki bahsedilen kendi ile herhangi bir şekilde ilintisi olamayacak bir komuyu bile hemen kendi ile ilgilendirmeyi başarıyor.
bunlar "napıyosun" diye sorarlarsa size bilin ki kendilerin anlatabilmek için soruyorlardır. akabinde siz "iyi nolsun işte aynı,sen?" dedikten sonra sabaha kadar hayatlarının mükemmelliyetini, sizi ilgilendirmeyen müthiş aşk hayatlarını anlatacaklardır. "çok güzelleştim ben ya herkes kapımda kızım şu aralar " ,"kendimi çok seviyorum yaa" gibi cümlelerine tanık olursunuz. siz de garibim gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar modunda onun kendine hayranlığını ve ilahi adaletin tüm bu doymamazlıklarına karşın neden hala onun gibileri ısrarla ödüllendirdiğini düşüneceksinizdir. yalnızsınızdır. imrenirsiniz. düşünürsünüz. bidahaki sefere "..sen?" diye sormaya çekinirsiniz. ama o yine de anlatır.
daha kendisini kendine kanıtlamamış, aklında kendiyle ilgili bir çok soru barındıran, karşıdakilerin pek önemsemediği aynı zamanda karşısındakileri de önemsemeyen ezik, yeri geldiğinde çok gülünç durumlara düşerek bizi yardıran zat-ı muhterem...
karşısındaki insana baygınlık veren boşboğaz insanlardır.
sordum mu amına koyayım bir sürü şeyi anlattın durdun demek gelir içimden ancak nezaketen diyemem. içim daralır, yorulurum, konuyu değiştirmeye çalışırım ama karşımdaki almış sazı eline şakıyor da şakıyor.
banane senin taksitlerinden, aşk hayatından, askerlik anılarından vs. vs.
