küçüklüğümden beri var. önceden, sadece biri bakıyormuş gibiydi. sonraları, nedense, işin içine kamera girdi, ses dinleme cihazı girdi. bir şeyler yazarken, hep arkama bakasım geliyor, oraya bakıp, kamera var mı, yok mu diye bakmadan duramıyorum. psikolojik olarak cidden kapana kısılmış gibi hissediyorum.
Bunu atlatmak için ilk kafayı boşaltmak gerekir. Bu izlenmeyi de doğaüstüye bağlarsan, atlatman zor. Baktın seni tırlatıyor, ilaç kullanmaya kadar yolu var.
profil resmimden anlaşılacağı üzere içinde hissettiğim gruptur. ama kafanız rahat olsun, zaten her gün altından geçtiğimiz onca güvenlik kamerası, bilgisayarınızın kamerası, hatta tuvalette bile elimizden düşürmediğimiz cep telefonlarımızın kameraları sayesinde sürekli izleniyoruz. yani paranoyaya gerek yok. gerçek bu.
Annemdir.
Artik surekli izlendigini dusundugu icin uyumayan insandir darbenin bile kendisi icin yapildigini dusunuyor allahini seven bu rahatsizlik hangisine giriyosa soylesin o bolumden randevu alip doktora goturucem su kadini.
