islam felsefine ve işini iyi yapan ilahiyatcılara baktığımız da bunun cevabı bilinmez. kesin cehennemliktir diye bir durum söz konusu değildir. gerçekten iyi niyetli bir insan sırf inanmıyor diye elbette direk cehenneme gitmeyebilir. ama inanmıyorsa ve standart bir insansa eğer. yine günahı kadar cehennemde kalma ihtimali vardır. fakat herzaman için inanmadığının cezasını elbette çekecektir. eğer bir yaratıcı varsa insan oğlunun kendine inanmasını ve ibadet etmesini kendine şükretmesini istemesi gayet doğaldır. verdiği bunca nimete şükretmemek de kötülüktür çünkü. ve bunu hiç inanmadan redetmekte kötülüktür. bunlar zaten dinler tarihinin en başından beri var olan şeyler basit bir mesele, ateist sadece böle basit meselelerden dolayı olunmaz herhalde burada (bkz: caner taslaman) gibi islam felsefecilerinin görüşlerini araştırmak dinlemek lazım gelir. ve herzaman vurgulanır ki inanıyorum deyip kötülük düşünmek daha büyük günahtır.
Bu konuda yaradicinin ne karar ve hüküm vereceğini ondan başka hiç kimse bilemez ve yargılayamaz. Insanlar her şeye rağmen iyilik yapmaktan vazgecmemeli. Bu ateist ya da müslüman farketmezdir.
ben dahil biçok insanın dinden çıkma sebebidir bu sorun..evet islama göre müslüman değilsen istersen dünyanın en iyi insanı ol baştan kaybetmişsindir..saçmalığın daniskası
bir yaratıcıyı reddetmesine rağmen yinede allahın hoşuna giden, iyilik insanlık akıl ve vicdan adına yapılması gereken her şeyi yapan insandır.burda asıl mevzu allahın bu konudaki tutumu yani sırf ateist olduğu için tüm yaptığı iyilikler boşunamı gidecek hatta bir de üzerine cezalandırılacakmı yoksa allah kendisini yok sayan birini afedip kendi lafını ezecekmi yani ateistin yarısı kadar iyilik yapmayan bir müslümanı cennete alırken ateisti cezalandırmak ne kadar adaletli olacak sırf kendi lafını ezmemek için.ayrıca sırf itiat etmediği ve boyun eymediği için insanları cehennemde yakmak kibir örneği değil midir. kibir mükemmel tanrı olgusuna uyar mı.diye düşündüren olaydır.
