biriktikçe yapılması için duyulan isteğin azaldığı şeylerdir. sonra bir gün bakarsın yaşanmamışlıklarla dolu koca bir hayat arkanda..
işin boktan tarafı hep umut eden taraf olmanın yarattığı boşluk hissi. çoğu görmez içinizden gecelere fırlayan boyutsuz pişmanlıkları, kızgınlıkları..
ertelenen şeyleri ya listeden çıkarın ya da önceliklerinizi onlara göre sıralayın ve bir an önce yapın. bir ömür içinizde kalmasındansa sonunu görmek başka; ucunda hayal kırıklığı olsa da olmasa da..
-yaşamak.
edit: he bide windows güncellemesi. şimdi geldi sağ alt köşeye.
Şahıs olarak inceliyorsak eğer namaz kılmaya başlamaktır. Her sabah kalkıp bu sabah başlayacağım deyip sabah namazı kılınır. Öğle vakti iş yerinde geçtiği ve 20 dk lık mola olduğu için akşam kaza edicem denilir. Canımız çıktığı için akşam gidince direk yatılır. Oruç felan yine tutuluyo da namaz niye erteleniyor ya.
4 ay önce spor salonuna yazıldım, ilk 1 ay düzenli gittim, son 3 aydır ha bu gün ha yarın diye diye ihmal ediyorum. ama söz Pazartesi tekrar düzenli şekilde başlayacağım.
