olmasını istediklerine sahip olamadığında, hep bir sonraki isteğin olması için bir öncekini erteleyişte büyüyen boşluktur.
daha öncekine ulaşamamışken açlığın hiç dinmemesi olası. çünkü boşluk sonrakiler için yer açmakta. sonrasında hüsran. hep bi depresif haller. belki de insan, yapabileceklerini bilemediğini için oluyor bunlar. sadece beklemekle ne kadar elde edilebilirse hayat ya da istek, o kadar kapabiliyorsun boşluğunu. olsun demekle de olmuyor. istediğine ulaşmak için çaban yoksa, parmağını bile oynatmadan nasıl ulaşacaksın ona?
çok istedim ama olmadı! çok şaşırtıcı gelmiyor bana bu sözler. insanlar ulaşmak istediğinwe doğru yönelmediği sürece boşluğu daha da artıyor.
ne yaptın demek gerekir o zaman boşluğa sahip gözlere. boşluk kendinde. boşluğa boşuna koşma.
son zamanlardaki sinirli ve huzursuz halimi bana açıklamış tespittir.
bilgisayar masamı kesip biçip daha kullanışlı bir hale getirmeyi düşünmüştüm. alet, edavat bulamadım.
birkaç ufak teek planımı da benzer şekilde gerçekleştiremedim. sonunda "anlatılan duruma geldim. geçer tabi. panik yok.
Boşluğu dolduracak şeyin hassasiyetle tespiti gerekir.
boşluğun, dolu bir boşla doldurulması, boşluğun daha da genişlemesine neden olacaktır.
zira onun yaratacağı tokluk hissi geçicidir.
