Güzel şey aslında benzetmek, benzetilmek. Konuşacak bir şeyi olmayan ama suskun kalmayı asosyallik olarak gören kişiler için muazzam bir enstrüman. Ben sıkıntılıyım bu konuda. Son 3 ay içersinde hem Peter crouch'a hem de jason statham'a benzetilmiş olmakla ilgisi olabilir. Aynalara küstüm; kıl oldum abi.
Bazı insanlarda bu benzetme olayı hastalık boyutunda olabiliyor. Üniversitedeki son kız arkadaşım da buna çok iyi bir örnek. Magazin gündemini sıkı şekilde takip eder, en güncel bilgileri de aktarmaktan çekinmezdi. Öyle kişilere benzetirdi ki beni, ilk paragraftaki örnekteki uçurum, onların yanında viyadük gibi kalır. Çok detaya girmek istemiyorum. Bir gün akşam yemeğinde elimle hapır hupur tavuk yerken 'aşkım, tavuk yiyişin aynı jesse james'deki brad pitt'e benziyor' dediğinde kayışı koparıp evden kovmuştum onu. Daha sonra pişman olsam da ne telefonlarıma cevap veriyordu ne de mesajlarıma. Elveda mesajı atmak istedim ona. Onun tarzıyla atarsam bir şansım olabilirdi:
'şimdi sen gittin ya, herkes sana benzeyecek'
Benzetmenin kralını yapmıştım. Ama o anda bir titreme geldi. Mesajın eksik olduğunu hissettim. Noktayı bir türlü koyamadım. Sonuna 'amına koyim' ekleme arzusundandı bu titreme. Kritik bir aşamadaydım. Bu mesajdan sonra ufak da olsa bana dönme ihtimali vardı. Ama bir tarafta da mesajın sonuna eklemekten kaynaklanacak rahatlama. Kararımı verdim:
'şimdi sen gittin ya, herkes sana benzeyecek amına koyim.'
Neden bu kadar rahatladığımı düşünürken, aklıma bu küfrü öğrenip ilk kez cümle içinde kullandığım mevzu geldi. Mecburi flashback.
...
7-8 yaşlarındayım. Bir yaz günü top oynamaya öğle arası vermişiz. Nasıl değerlendirelim derken çılgın bir fikir, bizi 4 kişi mezarlığa çitlembik toplamaya götürdü. Şarkılar söyleyerek, şakalaşarak topluyoruz ağaçtan. Fakat birden saldırıya uğruyoruz. 8-10 kişilik bir Çingene grubu; bizim yaşlarımızda çoğu, bir tek reisleri birkaç yaş büyük. yarı çıplak hepsi, ellerinde daha önce hiç görmediğimiz savaş aletleri. Sapan, tesisat borusu, mumçika filan. Bizse, hepimiz beyaz tenli, güneşten yüzümüz kızarık, bugs bunnyli tişörtler filan. Yerlilerin, topraklarını işgal eden soluk benizlileri, vatan topraklarından def etme öyküsü gibi destansı, epik bir durum.
Uzun menzilli silahlarıyla bizi etkisiz hale getirdikten sonra yanımıza, ganimetleri toplamaya geldiler. Bütün topladığımız çitlembikleri aldılar. Bir yandan reisleri sırayla vuruyordu bize. Sıra bana geldiğinde önce bir tokat attı. Sonra boynumdaki kolyeyi fark etti. 'onu alma' dedim. 'sus amına koyarım senin' dedi. Kopartıp aldı kolyeyi. Ve uzaklaştılar ordan.
Kolyeyi yılbaşı kurasında sınıf arkadaşım şişko arzu almıştı. Çok sevmiştim onu. Kolyeyi yani. Arzu'yu çok sevdiğim söylenemezdi. Yeni yılı kutlarken kimsenin onu dansa kaldırmadığını gördüğümde hislenip ben kaldırmıştım. iki dakika sonra 'sıkıldım' deyip sap gibi bırakmıştı beni. Sonra bu yaşa geldim hala 'niye dans etmiyosun?' diye soruyorlar. Nasıl edeyim. Bir flashback var flashbackden içerü.
'hem dayak yedik hem kolyeyi kaptırdık amına koyim. Hadi bari çitlembikleri alıyosun dövme, kolyeyi alma bari amına koyim...' gidene kadar defalarca kullandım sihirli kelimeyi. Mahalleye geldiğimde sinir, stres kalmamıştı. işte o gün bugün mutlu bir birlikteliğimiz var kendisiyle. ilişkimiz 18'ine geldi nerdeyse.
...
işte böyle. Aslında şimdiki aklım olsaydı belki de o mesajı
"şimdi sen gittin ya; herkül sana benzeyecek."; Diye atar, en azından espri yapıyormuş izlenimi verip "delisin sen" gibi bir cevap alabilirdim. Yapardı bunu, eminim. Neyse, biz günümüze dönelim en iyisi.
Sonra işte sözlükte yazı yazmaya başladım. Yazdım, yazdım, yazdım... benzetmeler peyda olmaya başladı. Garip garip hem de. söyledik. insan insana benzer dedik. lakin 'x'i taklit ediyor yazarlıkta, bak şu entrysi y gibi. Şurda noktalama işaretlerini z gibi kullanmış.' şeklindeki eleştirilere anlam veremiyorum doğrusu. Nasıl bir tarzım varsa aynı entryi hem x hem y hem de z gibi yazmışım. Alfabede sonuçta 29 tanecik harf var. Kaç farklı şekilde yazabilirizki. 30 muydu yoksa?
Soğukkanlı durduğuma bakmayın. Kızdırmıyor değil bu durum beni. Ama 'amına koyim' ile de kanun önünde artık reşit sayılan bir ilişkimiz var. Daha olgun davranmayı öğrendik diyebilirim. O yüzden beni taklitçilikle suçlayan arkadaşlara bütün kırılganlığımla 'aşk olsun' demek istiyorum. insafa davet ediyorum.
benzemek be benzetilmek ile sürekli beylik laflar edildiğini duyarsınız, sıkılırsınız bunlardan. mesela biri der ki - beni sürekli ancelina coli'ye benzetiyolar, oradan öteki hemen lafa karışır - evet benide merlin morro'ya... siz tam onları o ünlüye benzetmeye çalışırken birisi başka bişey söyler ,benide şuna benzetiyolar, benide buna benzetiyorlar kalabalık ortamda kafanız karışır. ulan benzetmenize de, benzediğinize de, benzetene de diye içinizde geçirirken biriside hemen sizi birine benzetmeye kalkışır.- ya siantra sen benim kuzenime benziyorsun (kesin kuzendir o bu arada, tabiki benzeyecek ulen mesela benim 50 tane kuzenim vardır ve illa ki birisinin bir özelliği sana benzer dimi ama) gerçektenmi nasıl benim gibi yakışıklı mı ? - yok şişman hafif tombul çekik gözlü, lan dersin benzettiği özelliğe bak. bir kere daha sinir olursun, ortamdan iyice tiksinirsin , kendinden soğursun ulan, ben gerçekten o herifemi benziyotrum aceba diye düşünürsün , başka bir taraftan birisi atlar - ya sen kini rivis'e benziyorsun, der hadi ya gerçekten mi ? dersin ama içinden de hassiktir lan çekersin okkalısından , sohbet böyle boka sarar durur ve sen sadece sinir olduğunla kalır ve bol bol küfür edrsin .
Türkler'e has bir durum.Kardeşim beni ona buna benzetiyorsun eee sonuç, ne var yani be geçti elimize? Madalya mı takacaklar? Bir de tutarlar acaip tipli sanatçı bozmalarına benzetirler, iyice çileden çıkarım.Benzetmeyin arkadaşım; ben annemin kızıyım..
oldukça can sıkıcı bir durumdur.ne kadar sıradan bir tipmişim ben ya diye düşünülür.hoş,güzel,akıllı zengin birine benzitilmek bile moralini bozar kendini eşsiz sanan bünyeleri... halaya teyzeye amcaya benzetilince ee akrabamız benziycez heralde denir. ama çok sıkça birilerinin ablasına ,kuzenine , müşterisine ,gelinine vs benzetilmek garip gelir.benzerlik skalasının teri hatcher la başlayıp asuman krause ile sonlanması ilginçtir arada kimler var siz hesap edin. nasıl bir göz izan var millette şaşarım.*
hadi önden benzetirsin yüz görünüyor, ama arkadan samimi bi şekilde sarılmak ne demektir? ha ne demektir açıklasın biri bunu bana? noluyor dememle birlikte döndüm arkamı ''ayyy çok pardon yeaa ben seni bi arkadaşa benzettim'' dedi, ''arkadan mı benzettin'' dedim, ''evet'' dedi.
gıcıktır. boğazını sıkasım gelir. sen ökkeşe ne kadarda benziyon. hatta ileri seviyeye geçip sana ökkeş2 diyenler olur. onların kafasını koparmak gelir içimden.
bazen öle benzetirler ki, yeni girdiğiniz işte bütün kızlar sizin üzerinizden sevgililerini tarif eder. yok senin az uzun olanın. yok az uzun suratlı olanın bıdı bıdı işte bazen can sıkar, bazen de ne çok tercih edilen bi tipmişim diye tebessüm ettirir.
muhabbet iyi gidiyordur, biralı ya da çaylı kahveli bir ortamdır keyifler kekadır,
- ya hocam bizim bi teyzeoğlu var, aynı senin..
ya da,
- bizim askerde bi çavuş vardı antalyalı, abi olmaz böyle şey birebir.
gibi karşı konulamaz, vıcık vıcık, baştan ayağa doğru yavaş yavaş ısının yükseldiğini hissettiren gereksiz mi gereksiz muhabbetler başlar, deli eder, psikoloıjiyi bozar.
benim kalıptan çok var kardeşim, tuttu bu tip, devamını ürettiler sonradan. yettiniz ulan.
şöyle ki; ''ah yavrum tü tüü aynı şu artize benziyosun sen, maşallah gıı'' diyen bi teyzenin ardından. arkadaşınızın arkadaşı sizi gidip saçma sapan, en tiksindiğiniz insana da benzetebilir!
yaparlar biliyorum, vicdansız, ivranç insanlar.* zor minvalli zekaya sahip bilmişlerin uydurmasıdır aslında, hee diyip ortamı terkedin.
ee hani insanlar çift yaratılmıştı? lan herkes birbirine benziyo aslında. yok dar görüşlü çok bilen, düşünmeden yekten kıçından sallama yetisi olan elemanlar için durum farklı tabii.(yaşlı teyzeye de eleman dedik böylece* )
konu dönüp dolaşır, en kısır bölgeye gelir;
***
- aaa, şimdi fark ettimde..
+ ne, neyi fark ettin?
- şey, aynı şeye benziyorsun sen. şey ya?!. (iyi mi kötü mü olacağı belli olamyan kayış gibi bi surat)
+ kim kim ama? (ya boktan birine benzetilirsem lan yine çekimserliği)
- şuu yeteneksizsine katılan eleman vardı ya hani?
+ hasikome! iyi de hangisi ama? (son bölümde apaçiler katıldı. sokıyım böyle işe)
- yok ya, yok benzemiyomuşsun aslında, şimdi profilden baktım da. ***
o profil sana girsin tamam mı! bitmez bu deli benzetmelerin sonu gelmez.
laf o ki; dilimin ucunda, şey, heh, şu işte diye lafı dolaştıranlar var.
tahammül kat sayımı zorlamıyolarsa, ajdara benziyim..*
bu biçim, sohbet edip her şeyi bilirim ayarında olan ey insanoğlu, yolunuz yol değil lan. dönün gayrı. gençliğimizin içine ona buna benzetilerek ettiniz...
biri daha birine benziyorsun derse, isyanlara gelcem. okuyun bu entrydekileri, bundan sonra tanışacaklarım ve tanıştıklarım. **
Her gün mutlaka bir kaç kere karşılaştığım durum.
Sürekli birilerinin kuzenlerine, arkadaşlarına, görümcesine, eltisine benzetilirsiniz.
inanılmaz can sıkıcıdır.
