egoizmi irite edicilik ile yoğurup karşıdaki kişiyi kendinden bezdirmeyi amaçlamış, kendini ifade etmek isterken kombo üstüne kombo yaparak muhabbeti ve ortamı bitirmeyi kendine görev edinmiş insanlardır. ben, benim, benimki, ben de, bende de, benim gibi, aynı ben, ben ben ben...
halbuki farkında olmasak dahi cümlelerimizin başına ne kadar çok ben getirirsek karşı taraf o kadar çok egoist olduğumuzu düşünüyor. bu akla geldikçe dikkat edilerek yenilecek bir şey gibi de değil sanırım. sürekli ben dememek zamanla ama çok zor bir şekilde kazanılacak bir alışkanlık gibi duruyor. yine de üstüne gidilirse kazanılabileceğini düşünüyorum.
bir aralar böyle bir arkadaş vardı üniversitede. acayip şekilde abartıp neredeyse her cümlesinin başına getiriyordu bunu. sonra başka bir arkadaş geldi bu çocuğun sürekli ben ben ben diye konuştuğunu ve buna artık dayanamadığını ve onunla olan muhabbetini keseceğini söyledi bana. haklıydı da. öte yandan bunun dışında kimseye de bir zararı yoktu çocuğun hani. irite edici şekilde göze batıyordu sadece. sonra ben arkadaşla konuştuğumuzu çaktırmadan bu çocuğu kendim uyarmaya çalıştım, olmadı maalesef. belki başka birinde olabilirdi bilmiyorum. sonra o da ben de uzak durduk hep. böyle insanlarla ancak ve ancak onları tedavi etmeyi kendine görev edinmiş kişiler uğraşabilir bence. onun dışında bu insanları değiştirmek gerçekten çok zor ve yıpratıcı bir iş.
reklam filmlerinde hep ben kemal kılıçdaroğlu diye başlar. ulan neden biz cumhuriyet halk partisi diye başlamıyorsun da ben kemal kılıçdaroğlu diye başlıyosun sözlerine narsist adam.
3-8 yaş arasında olması kuvvetle muhtemel insandır. nitekim çocuklar bu yıllarda kendilerini ispatlama, bir şeyleri kendilerinin yaptıklarını gösterme çabası içinde olurlar.
kendisinden haberdar insandır. başkalarından çok kendisiyle ilgilenir. en azından "o" diyerek dedikodu yapmıyor veya "sen" diyerek suçlamıyordur. "ben" severim böylelerini.
